بررسی اصول تراشكاری

 

در یك كارگاه تراش فردی مجاز به كاراست كه با مسائل فنی آشنا شده باشد و دوره فلز كاری را نیز گذرانده ومسلط و آماده برای یادگیری در كارگاه تراش باشد

 

بررسی اصول تراشكاری

دسته بندی	فنی و مهندسی
فرمت فایل	doc
حجم فایل	56 کیلو بایت
تعداد صفحات	85

اصول تراشكاری

تراشكاری

در یك كارگاه تراش فردی مجاز به كاراست كه با مسائل فنی آشنا شده باشد و دوره فلز كاری را نیز گذرانده ومسلط و آماده برای یادگیری در كارگاه تراش باشد.

قبل از هر چیز ایمنی های لازم را باید بداند.

الف- ایمنی های اصلی و مهم

قبل از هر كاری با ماشین ابزار به نكات مهم ذیل باید توجه كامل نمود كه به دو بخش تقسیم می شوند:

A: كارهایی كه بایستی انجام شود:

1- بایستی فرمانها و اهرمها را بشناسد

2- در صورت داشتن سئوال در مورد هر چیز آنرا بپرسد

3- همیشه ابزار صحیح برای كاركردن در اختیار داشته باشد.

4- برای ابزاری كه خراب میشود و یا می شكند جانشین داشته باشد.

5- از ابزار مواظبت كند و برای تهیه آنها قبل از استفاده از دستگاه اقدام نماید.

6- گذرگاه ومسیر استفاده از ماشین را همیشه تمیز نگاه دارد.

B- كارهایی كه نبایستی انجام داد:

1- در كارگاه و اطراف ماشین بیهوده قدم نزند و ندود

2- هیچ چیزی را روی زمین نیاندازد.

3- هر چیزی كه تهیه می شود را لمس نكند

4- در زیر قلاب و بار حركت نكند

ب- ایمنی های مربوط به ماشین:

1- ماشین را تمیز نگهدارد و روغن كاری بنماید.

2- قبل از استارت زدن با ماشین آشنایی كامل داشته باشد.

3- قبل از ترك كردن ماشین آن را خلاص و خاموش كند.

ج- ایمنی های مربوط به پرسنل:

1- هر خبر و گزارشی را در كوتاهترین زمان مطرح نماید.

2- از كفش و لباس كار برخوردار باشد.

3- قبل از استفاده از كار ازتمیز بودن برای نشستن روی ماشین اطمینان حاصل نماید.

4- دگمه های لباس كار باز نباشد و یا زیپ آن همیشه بالا كشیده شده باشد.

5- موهای سر را همیشه كوتاه نگهدارد

6- ازبستن ساعت و انگشتر و هرگونه مشابه آن پرهیز نماید.

7- براده ها؛ قطعات داغ و سایر آنا را توسط دست لمس نكند.

8- روی ماشین خم نشود و یا تكیه ندهد

برای مواظبت و محافظت ازماشینهای افزار عوامل زیر را باید در نظر داشت.

1- قبل از شناسای از طرز كار هر ماشین نباید آنرا به كار انداخت تا موجب خرات جانی و مالی گردد.

2- محلهایی از ماشین كه نیاز به روغنكاری روزانه دارد باید مرتباً اعمال گردد.

3- قبل از استارت كردن ماشین از درست قرار گرفتن اهرمهای آن باید اطمینان حاصل كرد

4- حرارت یاطاقانهای ماشین نبایستی بیش از حرارت دست شود بنابراین زمان كاركدد باید معلوم باشد

5- از جمع شدن براده ها در راهنماهای ماشین بایستی جلوگیری شده و همیشه آنها را تمیز نگهدارد

6- راه نفوذ آب و گرد و غبار به داخل الكترود موتورها باید كاملاً بسته باشد و دارای حفاظ باشد

7- برای تمیز كردن مداوم ماشین نباید از هوای فشرده استفاده شود، تا عمر ماشین زیا شود

8- توجه به علائم و تابلوهای جلوگیری از خطرات بسیار مهم بوده و ضامن ایمنی وسلامتی خواهد شد.

علائمی استاندارد شده را جهت معرفی و شناخت در اختیار گذاشته تا در موارد برخورد با انها مورد استفاده صحیح قرار گیرد.

بعضی از این علائم با عنوان انجام دهید و بعضی با عناوین انجام ندهید می باشد و صاصولاً علائم سیاه رنگ جهت انجام ندادن كاری بشمار می آید و علائم سفید رنگ فرمان اجرای عملی را نشان می دهد.

مثلاً اگر اهرمی در روی ماشین قرار دارد و قابل حركت در سه جهت رفت و برگشتی درمحورهای Z-Y-X باشد و فقط در جهت رفت و برگشتی X آن را مجاز به حركت باشد از علامت خبری كه دور آن دایره كشیده شده استفاده می شود. به سایر علائم توجه فرمائید

ساختمان یك ماشین تراش و توانایی ان برای كارهای مختلف :

ماشین تراش نیز یكی از ماشینهای افزار است كه با دقت زیاد ساخته شده و خیلی حساس و گرانقیمت می باشد.

این ماشین قادر است قطعات را به صورت استوانه ای یا گرد تولید نماید و بهمین خاطر به ماشینهیا گردان نیز معروف است

اصولاص قطعات از طرف مختلف ساخته می شوند.

روش الف – قطعاتی كه بدون براده برداری تولید می شوند این نوع قطعات یابصورت ریخته گری و یا با عبور از قالبهای كشش و یا غلطكی تولید می شوند و یا نیز از طریق آهنگری و یا با برش قیچی ایجاد می گردند.

روش ب: طریقه است كه قطعات از طریق براده برداری مثل اره كردن – سوراخ كاری- تراشكاری- صفحه تراش- فرزكاری- و یا سنگ زنی و … تولید می گردند.

از جمله قطعاتی كه از طریق براده برداری تولید می گردند با استفاده از ماشین تراش میباشد. اصلی ترین قسمتهای ماشین تراش مرغك دار عبارت است از :

a میز ماشین تراش – b دستگاه یاطاقان میله كار c سوپورت- d دستگاه مرغك- e جعبه دنده بار f میله راهنما- g میله كشش- h میله راه انداز

در شكل داده شده چون برای بستن كار روی ماشین میتوان از دو مرغك استفاده نمود ماشین مرغك دار یا ماشین طول تراش نامیده می شود، میله كار این ماشین معمولاً توخالی است كه بتوان كارهای خاص را از آن عبور داد. بسیار دقیق یاطاقان بندی شده تا دورانی متغیر و بسیار دقیق داشته و قطعه كار روی آن محكم گردد، روی محو آن كه سنگ خورده می باشد یاطاقانهایی هستند كه لغزشی یا غلطشی میباشند و پوسته داخل یاطاقانها از جنس برنز می باشد كه بدون لقی و دارای اصطكاك بسیار كم هستند در شكل مقابل ساچمه ای یا صفحه ای را ملاحظه می كنید.

دستگاه حماله یا حامل سوپورت : این دستگاه كه رنده تراش روی آن بسته می شود و بوسیله آن تنظیم بار می گردد می تاند بصورت صلیبی در كشویی عرضی و طولی حركت داشته باشد، كشویی حامل رنده حركتی بدون لقی و برای بار عرضی و طولی قابل تنظیم دارد، كه با دست و یا اتوماتیك بوسیله دو میله هادی و كشش كه در چلوی نیز نصب شده اند به حركت در می آیند.

دستگاه مرغك : این وسیله برای تكیه گاه قطعات بلند استفاده می شود ضمناً سوراخكاری و برقوكاری روی دستگاه تراش به وسیله این دستگاه انجام می پذیرد، دستگاه مرغك می تواند در نقاط مختلف طولی ریل دستگاه تغییر مكان داده شود، افزار برنده بوسیله دنباله مخروطی سوار می شود و بوسیله چرخ دستی آن بار داده می شود و با جابجایی اهرم مرغك شل می شود و می تواند به عقب و یا جلو حركت داده شود.

میز ماشین: این قسمت ماشین تراش دارای ریل راهنما سنگ خورده می باشد كه حامل تمام قسمتها و قطعات ماشین تراش است، دستگاه سوپورت روی ریل هایی كه با مقطع منشوری یا تخت هستند جابجا می شود.

كارهای قابل اجرا توسط ماشین تراش : قطعات تولید شده با ماشین تراش دارای مقاطع دایره ای است كه در طول دارای فرم های مختلف می باشند میله هایی ساده و غیر ساده، مخروطی، پیچی، واشرها و پولكها و بوشها و سایر اشكال دیگر را می توان تولید نمود این اشكال می توانند توپر و یا توخالی باشند. افزار برنده ای كه استفاده می گردند از جمله- مته ها- برقوها، قلاویزها با مقطع گرد هستند كه توسط دستگاه مرغك كار می كنند و افزارهای دیگر مشابه رنده كه انواع مختلف دارند توسط رنده گیر سوپورت با حركت های عرضی و طولی از روی قطعه كار براده برداری می نمایند قطعات قابل تراشكاری از مواد مختلف مثل- فولاد- چدن- برنز- برنج- مس و یا فلزات سبك- چوب پلاستیك و مواد مصنوعی می باشند. قطعه كار كه به سه نظام دستگاه بیسته می شود و حركت دورانی دارد توسط مرغك نیز مهار شده كه با بار عرضی و طولی و حركت دورانی توسط رنده براده برداری می گردد.

برای اجرای عملیات و فرمهای مختلف قطعات قابل تراشكاری كارهای متفاوت صورت می پذیرد كه برای هر كدام از رنده مخصوص استفاده می گردد. این اعمال عبارتند از طول تراش (داخل تراش و رو تراشی) كه هر كدام می تواند اشكال استوانه ای- مخروطی- فرم یا پیچ تراش را در هر دو مورد ایجاد نمایند و نیز می توان كف تراشی كرد كه با بار عرضی تولید می گردد.

انواع ماشینهای تراش :

متداول ترین ماشینهای تراش همان ماشین تراش معمولی یا تراش طولی مرغك دار می باشد كه از 1 تا 6 متر آن رایج است برای قطعات بزرگی كه بایستی كف تراشی شوند از ماشینهای تراش مخصوص پیشانی تراش استفاده می گردد و ماشینهای تراش دیگری نیز متداول است كه میز گردان آن جدا از بدنه قرار گرفته و با نام ماشینهای كاروسل معروفند نمایش از چند نوع ماشین معرفی شده را در زیر می بینید.

چگونه ماشین استارت شود؟

اصولاً ماشینهای تراش با یك شاسی استارت و استوپ روشن می شوند و در صورتیكه چرخ دنده های داخل گیربكس آن درست درگیر شده باشند. با زدن اهرم كلاج دستگاه سه نظام ماشین شروع به دوران می كند، اگر اهرم كلاج رو به پایین قرار گیرد معمولاً سه نظام عكس عقربه ای ساعت و در حالت وسط خلاص و اگر در حالت بالا قرار گیرد سه نظام عكس حالت قبل دوران خواهد نمود، معمولاً دستگاه جعبه دنده تشكیل شده اند از تعدادی چرخ دنده پله ای كه در صورت تعویض حالات اهرمهای مخصوص آن جابجایی چرخ دنده ها انجام شده و می توان دورهای مختلفی را مطابق با تابلوهای معرفی شده روی ماشین از دستگاه گرفت.

دستگاه تنظیم بار : این عمل، هم توسط حركت دست انجام می شود و هم بصورت اتوماتیك، وقتی اهرم كلاج عمل می كند علاوه بر گردش سه نظام دستگاه، میله هادی كه در جلو ماشین قرار دارند نیز شروع به چرخش می كنند، سرعت دستگاه كه تغییر كند گردش میله ها نیز بهمان نسبت تغییر خواهند نمود كه در نتیجه می توان با درگیری سیستم حامل سوپورت با میله هدایت حركت بار عرضی یا طولی را بطور اتوماتیك انجام داد.

توجه : ماشین قادر نخواهد بود كه در یك زمان بطور اتوماتیك بار عرضی و طولی را با هم انجام دهد زیرا با قفل شدن به میله هدایت چرخ دنده ها خواهند شكست

وقتی میله هدایت كار می كند قفل حركتی آزاد است و بازدن یكی از اهرمها یكی از دو سیستم بار عرضی و یا بار طولی شروع به كار می كند. كه بار عرضی برای كف تراش و بار طولی برای رو تراش و یا داخل تراش مورد استفاده قرار می گیرد.

رنده های تراشكاری :

در هر جایی و كاری بایستی از ابزار صحیح استفاده شود؛

برای هر نوع كاری ابزار قابل استفاده در آن موضوع را بایستی آماده كرد و مورد استفاده قرار داد ابزار غیر صحیح باعث ایجاد مشكلات شده و از سرعت عمل، دقت كار می كاهد، در اینجا نمونه هایی از رنده های تراشكاری را معرفی كرده و نحوه تیز بودن نوك آنها را نشان داده ایم.

افزارهای تراشكاری – رنده تراش

برای جدا كردن براده از روی قطعه كار تراشكاری رنده یا قلمهای تراشكاری بكار می رود، اجرای این عمل بستگی به جنس و فرم لبه برنده افزار دارد.

جنس افزار- این افزار باید دارای خواص سختی، مقاومت در مقابل سختی قطعه كار مقاومت در برابر حرارت و سائیدگی باشد اگر فولاد افزار غیر آلیاژی باشد معمولاً 5/0 تا 5/1 درصد كربن خواهد داشت تا حرارتی معادل 250 سختی خود را حفظ می كمند كه با (WS) معرفی می شود اگر فولاد افزار آلیاژ دار باشد علاوه بر كربن درای آلیاژی از ولفرام، كرم، وانادیوم، مولیبدن نیز خواهد بود كه با حرف (SS) فولاد تند برشناخته می شود و سختی خود را تا 600 حفظ می كند افزارهای دیگری با عنوان فلزات سخت ینز هست كه دارای ولفرام یا مولیبدن و كبالت و كربن می باشند كه قدرت برشكاری آنها در تراشكاری زیاد تا حرارت 900 را تحمل می كند.

یكی دیگر از افزارهای تراشكاری – الماسه می باشد كه به شكل قطعات كوچكی ساخته شده در اختیار قرار می گیرند بعضی ها در قلم بند محكم شده و تراشكاری می كنند و نوع دیگری بصورت جوشی هستند كه روی قطعات رنده توسط گاز استیلن جوش می شوند، رنده الماسه را برای ظریف كاری روی قطعات ماشین حتی با دور بالا استفاده می كنند.

فرم لبه برنده افزار :

برای آنكه رنده بتواند در مقابل چرخش كار از روی قطعه كار برداری نماید باید وضعیت لبه برنده آن در بهترین حالت ایجاد شده باشد. لبه برنده دارای شكلی گوه ای است كه در حالت برش بدون اصطكاك بوده تا بتواند در عمق كار فرو رود و براده های كنده شده از كار را بخوبی بخارج هدایت نماید.

برای ایجاد این كیفیت باید بر سه زاویه تحت رابطه توجه شود.

سطوح مورد نظر عبارتند از، یكی سطح براده كه براده از روی سطح لبه برنده افزار عبور می كند و با سطح افق زاویه ای می سازد كه با حروف و بنام زاویه براده نامیده می شود دیگری سطح گوه ای می باشد كه به عمق كار فرو می رود و با حروف بنام زاویه گوه شناخته میشود و دیگری سطح آزاد زیر سطح گوه ای است كه نسبت به خطر قائم الزاویه ای ایجاد می شود بنام زاویه آزاد و با حرف a كه در این مجموعه جمع دو زاویه a وزایوه برش و با حرف می نامند.

محاسن و معایب كمی و زیادی زوایا ولبه های برنده :

تغییرات زوایا و یا سطوح لبه ها بستگی به نوع جنس كار دارد برای جلوگیری از شكستن لبه برنده برای جنس سخت تر زاویه گوه باید بزرگتر باشد و زاویه آزاد را تا حدی می توان كم كرد كه سطح آزاد با كار اصطكاك ایجاد نكند اما در عین حال بزرگ شدن زوایه گوه باعث می شود كه براده سخت تر جدا شود بنابراین كم وزیاد كردن این زوایا به صورت دلخواه نخواهد بود وبهترین زوایا و سطوح در اثر داشتن تجربه بدست خواهد آمد تابلوی صفحه 84 زیر نمایانگر وضعیت بهتر در تراشكاری می باشد.

علاوه بر زوایای a و و كه نسبت به مقطع رنده مقایسه و محاسبه می شود زوایای دیگری نیز مطرح هستند و آن وضعیت قرار گرفتن رنده نسبت به كار می باشد. الف- زاویه تنظیم X بهتری وضعیت نشان دادن این زاویه دید از بالا به كار و سطح رنده می باشد كه زاویه ^o45 حالت طبیعی و ایده آل آن می باشد و هر چه مقدار این زاویه بزرگتر شود عرض براده كم خواهد شد و فشار بیشتری را نیز تحمل خواهد نمود و اگر زاویه كوچكتر شود یا عمق براده یكنواخت عرض آن بیشتر شده و دوام زیادتری خواهد داشت كه البته این زاویه برای كارهای نازك مناسب نیست زیرا باعث خم شدن كار خواهد شد.

زاویه تیزی : مقدار مناسب این زاویه معادل90 است كه مقدار كوچكتر آن باعث زود كند‌‌شدن وضعیت بودن خواهد شد

زاویه تمایل : این زاویه را نسبت به خط افلق می سنجند و مقدار شیبی كه ایجاد می نماید باری تراشكاری بین 3 تا 5 مناسب است و معمولاً این زاویه را زیر افق در نظر می گیرند.

انواع رنده های تراشكاری :

اصولاص برای اجرای هر نوع كار تراشكای قلم یا رنده مناسب آن كار انتخاب می شود.

رنده های روتراشی كه از رنده های مقاوم انتخاب می شوند بنا به نیاز كار از نوع بغل تراش چپ و یاراست انتخاب می شود رنده بغل تراش راست رده ایست كه از سمت راست قطعه كاربرداری می كند و نوك آن در سمت چپ قرار دارد.

رنده های پرداخت : دارای نوك نسبتاً گرد می باشد. برای آنكه در زمان تراش با سطح بیشتری درگیر شود و در نتیجه سطح صافی تولید نماید.

فرم های مختلف رنده های تراشكاری : برای ایجاد فرمهای مختلف مثل گاه زنی یا فرمهای برجسته یا فرو رفته و یا پیچ تراش رنده های متفاوتی با لبه های فرم مخصوص ایجاد می كنند كه تقریباً همان شكل را روی كار ایجاد می كنند.

رنده گیر: در مواقعی كه رنده ها كوچكند و یا از تیغه های مخصوص استفاده می شود آنها را درگیره های فولاد ساختمانی كه ارزانتر هستند قرار می دهند و فیكس می كنند تا مورد استفاده قرار گیرند و سپس مجموعه را در قلم گیر سوپرت قرار می دهند و محكم می كنند

رنده های آماده شده پس از مدتی كاركرد لبه های برنده آن بدلیل سایش كیفیت خوب خود را از دست داده و نیاز به تیز شدن مجدد دارند كه آنها را با توجه به رعایت اصول می توان توسط ماشینهای سنگ ثابت رومیزی تیز كرد لذا بایستی نكات مهمی را برای حفاظت رعایت نمود ( ص صفحه 84)

1- سنگ باید در خلاف لبه رنده حركت داشته باشد.

2- فشار برنده باید متناسب باشد.

3- از تو خالی كردن سطح آزاد رنده خودداری شود.

4- زوایای ایجاد شده را با شابلون بایستی كنترل كرد

5- سنگهای آسیب دیده را كه دارای لنگی شده اند ابتدا باید توسط تیز كن ها صاف نمود سپس مورد استفاده قرار گیرد.

6- نكات ایمنی در مورد سنگها را با دقت مطالعه كرده و رعایت گردد.

نكات مهم در بستن رنده های تراشكاری

قبل از استفاده از رنده و براده برداری نكات قابل كنترل زیر الزامیست.

نوك قلم بایستی با مركز سه نظام در یك ارتفاع باشد و برای بدست آوردن این مورد قلم گیر سوپرت را چرخانیده و بطوریكه نوك رنده را هم ارتفاع نوك مرغك قرار داده محكم كنید سپس قلم گیر را چرخانیده و برای براده برداری دستگاه را آماده كنید.

اگر رنده مركز نباشد و كمی بالاتر و یا پاینتر قرار گیرد. مقدار زاویه آزاد آن تغییر خواهد نمود، اگر بالاتر از مركز باشد زاویه a كوچكتر شده و دارای اصطكاك بیشتر می شود و اگر پایین تر از مركز باشد جدا شدن براده بسختی انجام می پذیرد.

مطلب دیگر اینكه رنده ای كه در قلم گیر بسته می شود نبایستی طول آزاد آن بیش از حد بلند باشد زیرا ایجاد ارتعاش كرده و سطح ناصاف ایجاد می نماید.

توجه داشته باشید كه هر گونه تغییرات در وضعیت بستن رنده باید در حال خاموش بودن ماشین انجام پذیرد.

توجه داشته باشید كه در نحوه بستن قلم و طرز قرار گرفتن آن روی ماشین طوری باشد كه در صورت شل شدن و یا فشارهای ناگهانی كه باعث چرخیدن قلم خواهد شد به كار آسیب نرساند، لذت بایستی رنده را مطابق شكل 75 طوری بست كه در حالت چرخش از كار دور شود نه اینكه به عمق كار فرو رود.

نكته مهم دیگر اینكه در بستن قطعه كار فراموش نشود ه نباید آچار روی سه نظام دستگا باقی بماند.

مراحل مختلف در اجرای بستن و تراشیدن یك قطعه میله صاف:

مراحل انجام كار عبارتند از :

1- بستن قطعه خام به ماشین ( فكهای سه نظام را توسط آچار مخصوص از هم باز كرده و قطعه كار را در میان آنها قرار داده و سپس توسط آچار فكها را به هم نزدیك كرده تا قطعه را در بر گیرد)

2- تراش پیشانی = ( توسط رنده بغل تراش راست كف تراشی كرده تا سطحی صاف ایجاد گردد)

3- رو تراشی : ( توسط ردنده رو تراش از سطح جانبی قطعه كاربرداده برداری كرده تا به قطر دلخواه برسد )

4- پرداخت كاری : ( پس از خشن كاری توسط رنده پرداخت با بار كم سطح كار ( صافتر نموده و سركار رانیز پخ می زنید)

5- قطع كردن = ( رنده برشكاری را به قلم بند بسته و بتدریج گاه گرفته تا قطر نازك و سپس قطعه كار جدا شود)

6- فكهای سه نظام را از هم باز كرده و قطعه را برگردانید مجدداً در داخل فكها قرار داده بطوریكه سردیگر قطعه كار آماده تراش شود سپس با رنده كف تراشی سرآماده را پیشانی تراشی كنید و …

نكاتی مهم در اندازه گیری قطعه تراشیده شده

قبل از شروع به تراش باید یكبار اندازه قطعه كار نشده آزمایش شود.

پس از یكبار روتراشی قطع متناسب با محور ماشین تراشیده خواهد شد، هم اكنون می توان توسط كولیس ورنیه قطر قطعه كار را اندازه گرفت، نكته اینكه كولیس را باید طوری روی قطعه كار قرار داد كه حالت نرمال روی قطعه كار قرار گیرد و سپس طوری خم شوید كه عمود بر سطح آن قرار بگیرید و بتوانید اندازه های دقیق كولیس را بخوانید.

اكنون پس از اندازه گیری می توانید ورنیه حلقه تقسیم بار ماشین را روی صفرتنظیم كنندی و بنا به تقسیمات آن به مقدار لازم بار دهید، وقتی كه بار مید هید تقسیمات طوری تنظیم شده كه نشان می دهید پس از یكبار تراش چند میلی متر از قطر كاركسر خواهد شد معمولاً تقسیمات ورنیه حلقه تقسیم به نسبت 05/0 میلی متر علامت گذاری شده كه نشان می دهد با جابجایی هر خط علامت 5% میلی متر از قطر كسر خواهد شد. بنابراین تا به اتمام رسیدن كار و مراحل آخری نیازی به تكرار اندازه گیری ها توسط كولیس نخواهد بود.

توجه : قطعه كار تا آخرین مرحله نبایستی ازسه نظام باز گردد زیرا باز كردن قطعه و بستن مجدد آن باعث لنگی كار خواهد شد. ضمناً وقتی اگر درصدی بیش از مقدار لازم داده شد مجاز نیست كه ورنیه را به عقب آورده كه آن مقدار باردهی كم شود مگر آنكه به مقدار زیادتری حلقه را بچرخانید و مجدداً عمل باردهی را از ابتدا انجام دهید.

برای اندازه گیری طول كار از عمق سنج كولیس نیز می توان استفاده نمود.

هرگز نباید كار را در حال گردش سه نظام اندازه گیری نمود.

روی دستگاه تراش چرخهای دستی وجود دارد كه تقسیماتی روی حلقه های تقسیم آن ایجاد شده كه با دوران چرخهای سوپورت و نوك رنده در مسیرهای طولی و عرضی با دقت دهم یا صدم میلی متر جابجایی خواهند شد

✔️  بهترین کیفیت 💯 از 💯
✔️  پشتیبانی 24 ساعته
✔️  مناسب ترین قیمت

◀️  فروشگاه فایل سیدا

 

دانلود بررسی اصول تراشكاری