پیدایش پرسپکتیو در آثار هنری و معماری

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..docx) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 17 صفحه

 قسمتی از متن word (..docx) : 
 

1
‏پیدایش‏ ‏پرسپکتیو‏ ‏در‏ ‏آثار‏ ‏هنری‏ ‏و‏ ‏معماری
‏پرسپکتیو،‏ ‏معماری
‏
‏یکی‏ ‏از‏ ‏نکات‏ ‏مهم‏ ‏در‏ ‏تاریخ‏ ‏هنر‏ ‏این‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏همواره‏ ‏در‏ ‏طول‏ ‏تاریخ،‏ ‏تقابلی‏ ‏میان‏ ‏سبک‏ ‏کلاسیک‏ ‏با‏ ‏سبک‌های‏ ‏مخالف‏ ‏کلاسیک‏ ‏به‏ ‏چشم‏ ‏می‌خورد‏ ‏و‏ ‏پیوسته‏ ‏عصیان‏ ‏و‏ ‏مخالفت‏ ‏در‏ ‏برابر‏ ‏سنت‌های‏ ‏کلاسیک‏ ‏و‏ ‏تعلیمی‏ ‏وجود‏ ‏داشته‏ ‏است‏. ‏هر‏ ‏گاه‏ ‏ابداع،‏ ‏خلاقیت،‏ ‏نوآوری‏ ‏و‏ ‏رها‏ ‏شدن‏ ‏از‏ ‏سنت‌های‏ ‏تعلیمی‏ ‏و‏ ‏کلاسیک‏ ‏به‏ ‏اوج‏ ‏خود‏ ‏می‌رسید،‏ ‏دوباره‏ ‏بازگشت‏ ‏به‏ ‏سوی‏ ‏سنت‌های‏ ‏کلاسیک‏ ‏تکرار‏ ‏می‌شد‏ ‏و‏ ‏عده‌ای‏ ‏از‏ ‏هنرمندان،‏ ‏جنبش‌‏ ‏هنری‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏سوی‏ ‏مولفه‌های‏ ‏تعلیمی‏ ‏معطوف‏ ‏می‌نمودند‏. ‏همان‏ ‏طور‏ ‏که‏ ‏هر‏ ‏از‏ ‏گاهی،‏ ‏عصیان‏ ‏در‏ ‏برابر‏ ‏سبک‏ ‏تعلیمی‏ ‏و‏ ‏کلاسیک‏ ‏شکل‏ ‏می‌گرفت‏ ‏و‏ ‏پاره‌ای‏ ‏از‏ ‏سبک‌های‏ ‏هنری‏ ‏در‏ ‏مخالفت‏ ‏با‏ ‏چارچوب‌های‏ ‏کلاسیک‏ ‏به‏ ‏وجو‏ ‏د‏ ‏می‌آمد‏.
‏ ‏فرا‏ ‏رسیدن‏ ‏رنسانس
‏زمانی‏ ‏که‏ ‏قرون‏ ‏وسطی‏ ‏در‏ ‏اروپای‏ ‏شمالی‏ ‏به‏ ‏آخر‏ ‏رسید،‏ ‏مردم‏ ‏همه‏ ‏احساس‏ ‏پوچی،‏ ‏ترس‏ ‏و‏ ‏یأس‏ ‏می‏ ‏نمودند‏ ‏و‏ ‏در‏ ‏جستجوی‏ ‏مکتب‏ ‏دینی‏ ‏جدیدی‏ ‏بودند‏ ‏که‏ ‏جایگزین‏ ‏مکتب‏ ‏قدیمی‏ ‏شود‏. ‏ولی‏ ‏در‏ ‏ایتالیا‏ ‏این‏ ‏حالت‏ ‏چندان‏ ‏عمومیت‏ ‏نداشت‏. ‏بسیاری‏ ‏از‏ ‏ایتالیایی‏ ‏ها‏ ‏دوران‏ ‏جدید‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏عنوان‏ “‏تولدی‏ ‏دیگر‏” ‏و‏ ‏تحت‏ ‏عنوان‏ ‏رنسانس‏ ‏پذیرفتند‏.
‏واژه‏ ‏ی‏ ‏رنسانس‏ ‏متشکل‏ ‏از‏ ‏دو‏ ‏کلمه‏ ‏ی‏ “‏رن‏” ‏به‏ ‏معنای‏ ‏تولد‏ ‏و‏ “‏سانس‏” ‏به‏ ‏معنای‏ ‏دوباره‏ ‏می‏ ‏باشد‏.
‏در‏ ‏باره‏ ‏ی‏ ‏نیروی‏ ‏عظیم‏ ‏خلاقه‏ ‏ی‏ ‏رنسانس‏ ‏جالب‏ ‏ترین‏ ‏نکته‏ ‏ای‏ ‏که‏ ‏نظر‏ ‏ما‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏خود‏ ‏می‏ ‏خواند‏ ‏ظهور‏ ‏و‏ ‏وجود‏ ‏انسان‏ ‏هایی‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏هر‏ ‏یک‏ ‏در‏ ‏چندین‏ ‏رشته‏ ‏ی‏ ‏تخصصی‏ ‏استادی‏ ‏کامل‏ ‏داشتند‏. ‏جهان‏ ‏بینی،‏ ‏که‏ ‏ما‏ ‏آن‏ ‏را‏ ‏در‏ ‏کار‏ ‏ها‏ ‏ی‏ ‏این‏ ‏دوره‏ ‏در‏ ‏مقابل‏ ‏خود‏ ‏داریم،‏ ‏راز‏ ‏غنای‏ ‏استعداد‏ ‏های‏ ‏چندگانه‏ ‏و‏ ‏کمال‏ ‏فروزان‏ ‏زندگی‏ ‏در‏ ‏این‏ ‏دوره‏ ‏است‏. ‏بعنوان‏ ‏یکی‏ ‏از‏ ‏خلاقانه‌ترین‏ ‏و‏ ‏بدیع‌ترین‏ ‏ویژگی‌های‏ ‏رنسانس‏ ‏آغازین‏ ‏در‏ ‏نقاشی،‏ ‏می‌توان‏ ‏از‏ ‏تحولی‏ ‏نام‏ ‏برد‏ ‏که‏ ‏در‏ ‏شیوه‌های‏ ‏نقاشی‏ ‏این‏ ‏دوره‏ ‏به‏ ‏وقوع‏ ‏پیوست‏ ‏و‏ ‏نخستین
2
‏ ‏بار‏ ‏از‏ ‏پرسپکتیو‏ ‏یا‏ ‏ژرفانگری‏ ‏استفاده‏ ‏شد‏.‏در‏ ‏دوره‏ ‏رنسانس‏ ‏معماری‏ ‏به‏ ‏عنوان‏ ‏هنر‏ ‏عالی‏ ‏در‏ ‏نظر‏ ‏گرفته‏ ‏می‏ ‏شد‏. ‏نظریه‏ ‏پردازان‏ ‏بر‏ ‏این‏ ‏باور‏ ‏بودند‏ ‏که‏ ‏طراحی‏ ‏معماری‏ ‏مانند‏ ‏همه‏ ‏هنرها‏ ‏از‏ ‏تجربه‏ ‏انسانی‏ ‏بر‏ ‏می‏ ‏خیزد‏ ‏اما‏ ‏معماری‏ ‏همچنین‏ ‏نمایانگر‏ ‏عالی‏ ‏ترین‏ ‏دستاوردهای‏ ‏هنری‏ ‏ممکن‏ ‏برای‏ ‏بشریت‏ ‏بود‏. ‏اما‏ ‏معماری‏ ‏چنان‏ ‏که‏ ‏امروز‏ ‏تلقی‏ ‏می‏ ‏شود‏ ‏یک‏ ‏حرفه‏ ‏تخصصی‏ ‏تلقی‏ ‏نمی‏ ‏شد‏. ‏طراحی‏ ‏معماری‏ ‏بوسیله‏ ‏معماران‏ ‏حرفه‏ ‏ای،‏ ‏نقاشان،‏ ‏مجسمه‏ ‏سازان‏ (‏از‏ ‏قبیل‏ ‏میشل‏ ‏آنجلو‏)‏،‏ ‏اومانیستها،‏ ‏بنایان‏ ‏و‏ ‏افراد‏ ‏آماتور‏ ‏ساده‏ ‏با‏ ‏صرف‏ ‏زمان‏ ‏و‏ ‏هزینه‏ ‏بسیار‏ ‏انجام‏ ‏می‏ ‏شد‏.‏معماری‏ ‏رنسانس‏ ‏ایتالیا‏ ‏،‏ ‏دارای‏ ‏بیانی‏ ‏ویژه‏ ‏است‏ ‏و‏ ‏از‏ ‏ابزاری‏ ‏نو‏ ‏و‏ ‏بس‏ ‏مهم‏ ‏برای‏ ‏مفاهیم‏ ‏خود‏ ‏بهره‏ ‏می‏ ‏برد‏ ‏که‏ ‏مهمترین‏ ‏آن‏ ‏را‏ ‏می‏ ‏توان‏ ‏شکل‏ ‏واقعی‏ ‏دادن‏ ‏به‏ ‏اندیشه‏ ‏فضایی‏ ‏که‏ ‏دارای‏ ‏خصیصه‏ ‏پرسپکتیوی‏ ‏است،‏ ‏دانست‏.
‏مفهوم‏ ‏پرسپکتیو
‏پرسپکتیو‏ ‏علمی‏ ‏است‏ ‏بر‏ ‏اساس‏ ‏قوانین‏ ‏و‏ ‏اصول‏ ‏هندسی‏ ‏که‏ ‏به‏ ‏وسیله‏ ‏ی‏ ‏آن‏ ‏دوری‏ ‏و‏ ‏نزدیکی‏ ‏اجسام‏ ‏را‏ ‏نشان‏ ‏می‏ ‏دهند‏. ‏با‏ ‏رعایت‏ ‏این‏ ‏اصول‏ ‏در‏ ‏طراحی‏ ‏می‏ ‏توانیم‏ ‏تناسب‏ ‏واقعی‏ ‏اجسام‏ ‏در‏ ‏فواصل‏ ‏مختلف‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏نحوی‏ ‏نشان‏ ‏دهیم‏ ‏که‏ ‏با‏ ‏تناسبات‏ ‏اصلی‏ ‏آن‏ ‏ها‏ ‏مشابهت‏ ‏داشته‏ ‏باشند‏.‏در‏ ‏واقع‏ ‏برای‏ ‏نشان‏ ‏دادن‏ ‏فضای‏ ‏سه‏ ‏بعدی‏ ‏روی‏ ‏صفحه‏ ‏ی‏ ‏دو‏ ‏بعدی‏ ‏معمولاً‏ ‏پرسپکتیو‏ ‏و‏ ‏قوانین‏ ‏آن‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏کار‏ ‏می‏ ‏برند‏. ‏این‏ ‏قوانین‏ ‏با‏ ‏استفاده‏ ‏از‏ ‏خطای‏ ‏دید‏ ‏بدست‏ ‏آمده‏ ‏و‏ ‏عمق‏ ‏کاذب‏ ‏و‏ ‏بعد‏ ‏مجازی‏ ‏ایجاد‏ ‏شده‏ ‏می‏ ‏تواند‏ ‏تصویری‏ ‏از‏ ‏فضای‏ ‏سه‏ ‏بعدی‏ ‏را‏ ‏بدهد‏. ‏می‏ ‏توان‏ ‏گفت‏ ‏پرسپکتیو‏ ‏نگاهی‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏معمولاً‏ ‏از‏ ‏جهان‏ ‏بیرون‏ ‏یعنی‏ ‏عالم‏ ‏محسوسات‏ ‏مادی‏ ‏آغاز‏ ‏می‌شود‏ ‏و‏ ‏سپس‏ ‏به‏ ‏درون‌نگری‏ ‏راه‏ ‏می‌برد‏.
‏پرسپکتیوها‏ ‏بسته‏ ‏به‏ ‏کاربردشان‏ ‏انواع‏ ‏مختلفی‏ ‏دارند‏. ‏به‏ ‏طور‏ ‏کلی‏ ‏می‏ ‏توان‏ ‏پرسپکتیوها‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏دو‏ ‏دسته‏ ‏ی‏ ‏علمی‏ ‏و‏ ‏ترسیمی‏ (‏واقعی‏) ‏تقسیم‏ ‏کرد‏:
‏پرسپکتیو‏ ‏ترسیمی‏ ‏و‏ ‏رشد‏ ‏فردیت‏ ‏طلبی‏ ‏جدید‏:
‏در‏ ‏پرسپکتیو‏ ‏ترسیمی‏ (‏ریشه‏ ‏ی‏ ‏لغوی‏ ‏پرسپکتیو‏ “‏بوضوح‏ ‏دیدن‏” ‏است‏) ‏اشیا‏ ‏در‏ ‏صفحه‏ ‏ای‏ ‏مسطح‏ ‏چنان‏ ‏که‏ ‏دیده‏ ‏میشوند‏ ‏ترسیم‏ ‏می‏ ‏گردند‏ ‏و‏ ‏نه‏ ‏چنان‏ ‏که‏ ‏واقعا‏” ‏هستند‏ ‏که‏ ‏مانند‏ ‏حاصل‏ ‏کار‏
3
‏دوربین‏ ‏عکاسی‏ ‏می‏ ‏باشد،‏ ‏در‏ ‏واقع‏ ‏یک‏ ‏نظام‏ ‏هندسی‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏اندازه‏ ‏ها‏ ‏و‏ ‏فواصل‏ ‏اشیاء‏ ‏و‏ ‏اجسام‏ ‏با‏ ‏مقایسه‏ ‏و‏ ‏چگونگی‏ ‏قرار‏ ‏گرفتن‏ ‏آنها‏ ‏در‏ ‏جلو‏ ‏و‏ ‏عقب‏ ‏یکدیگر‏ ‏به‏ ‏دست‏ ‏می‏ ‏آیند‏.
‏اندازه،‏ ‏موضع،‏ ‏تقارب‏ ‏متوازی،‏ ‏سایه‏ ‏روشن‏ ‏و‏ ‏بافت‏ ‏از‏ ‏ویژگی‏ ‏های‏ ‏این‏ ‏پرسپکتیوها‏ ‏هستند‏. ‏این‏ ‏نوع‏ ‏پرسپکتیو‏ ‏بنا‏ ‏بر‏ ‏موقعیت‏ ‏ناظر،‏ ‏اندازه‏ ‏و‏ ‏فاصلۀ‏ ‏او‏ ‏تا‏ ‏موضوع،‏ ‏انواع‏ ‏مختلفی‏ ‏پیدا‏ ‏میکند‏ ‏که‏ ‏همه‏ ‏بر‏ ‏این‏ ‏پایه‏ ‏استوار‏ ‏هستند‏ ‏که‏ ‏تمام‏ ‏نقاط‏ ‏موازی‏ ‏هم‏ ‏به‏ ‏نقطه‏ ‏ای‏ ‏که‏ ‏روی‏ ‏خط‏ ‏دید‏ ‏قرار‏ ‏می‏ ‏گیرد،‏ ‏می‏ ‏رسند‏.
‏شـیء‏ ‏جلو،‏ ‏بزرگ‏ ‏تــر‏ ‏و‏ ‏شـیء‏ ‏عقب‏ ‏کوچــک‏ ‏تر‏ ‏اسـت،‏ ‏نقـاط‏ ‏گـریــز‏ ‏و‏ ‏ناظـر‏ ‏در‏ ‏محــل‏ ‏خاصــی‏ ‏قرار‏ ‏می‏ ‏گیرند‏ ‏که‏ ‏به‏ ‏پرسپکتیو‏ ‏معنی‏ ‏و‏ ‏مفهوم‏ ‏می‏ ‏دهند‏. ‏از‏ ‏روی‏ ‏پرسپکتیو‏ ‏می‏ ‏توان‏ ‏محل‏ ‏ناظر‏ ‏را‏ ‏تعیین‏ ‏کرد‏.
‏القای‏ ‏فضا‏ ‏از‏ ‏طریق‏ ‏پرسپکتیو‏ ‏واقعی‏ ‏که‏ ‏بر‏ ‏اساس‏ ‏خطای‏ ‏دید‏ ‏ایجاد‏ ‏می‏ ‏شود،‏ ‏محدود‏ ‏به‏ ‏همان‏ ‏زاویه‏ ‏ای‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏فضا‏ ‏دیده‏ ‏میشود‏. ‏در‏ ‏حالیکه‏ ‏چشم‏ ‏ما‏ ‏در‏ ‏حرکت‏ ‏مداوم‏ ‏است‏ ‏و‏ ‏با‏ ‏تغییر‏ ‏مکان،‏ ‏بخش‏ ‏های‏ ‏زیادی‏ ‏از‏ ‏یک‏ ‏فضا‏ ‏را‏ ‏به‏ ‏طور‏ ‏پیوسته‏ ‏ادراک‏ ‏میکند‏.
‏ ‏این‏ ‏نوع‏ ‏پرسپکتیو‏ ‏در‏ ‏خلق‏ ‏آثار‏ ‏هنری‏ ‏بخصوص‏ ‏در‏ ‏مقطعی‏ ‏از‏ ‏تاریخ‏ ‏به‏ ‏کار‏ ‏آمده‏ ‏که‏ ‏ادامه‏ ‏دارد‏.
‏پرسپکتیو‏ ‏علمی‏:
‏آنهایی‏ ‏هستند‏ ‏که‏ ‏با‏ ‏استفاده‏ ‏از‏ ‏سه‏ ‏محور‏ ‏کــه‏ ‏در‏ ‏بیرون‏ ‏صفحـه‏ ‏عمود‏ ‏برهم‏ ‏هستند‏ ‏نشــان‏ ‏داده‏ ‏می‏ ‏شوند‏ ‏و‏ ‏زوایای‏ α , β , γ‏ ‏در‏ ‏صفحه‏ ‏ی‏ ‏تصویر‏ ‏هر‏ ‏اندازه‏ ‏ای‏ ‏باشند‏ ‏بنا‏ ‏بر‏ ‏قرار‏ ‏داد‏ ‏فرض‏ ‏بر‏ ‏این‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏در‏ ‏عالم‏ ‏واقع‏ ‏با‏ ‏هم‏ ‏برابر‏ ‏و‏ 90 ‏درجه‏ ‏هستند‏ ‏لذاo‏ ‏یک‏ ‏کنج‏ ‏قائم‏ ‏فرض‏ ‏می‏ ‏شود‏ . ‏مثلاً‏ ‏یک‏ ‏مکعب‏ ‏مستطیل‏ ‏به‏ ‏صورت‏ ‏زیر‏ ‏نشان‏ ‏داده‏ ‏می‏ ‏شود‏ .
4
‏ ‏هر‏ ‏کدام‏ ‏از‏ ‏حالت‏ ‏های‏ ‏خاصی‏ ‏که‏ ‏بین‏ α , β , γ‏ ‏در‏ ‏صفحه‏ ‏ی‏ ‏تصویری‏ ‏پیدا‏ ‏می‏ ‏شود،‏ ‏کاربرد‏ ‏و‏ ‏اسمی‏ ‏خاص‏ ‏گرفته‏ ‏اند‏ . ‏برای‏ ‏مثال‏ ‏اگر‏ ‏در‏ ‏صفحه‏ ‏ی‏ ‏تصویر‏ α=β=γ=‏120‏°
‏باشد،‏ ‏اندازه‏ ‏های‏ ‏واقعی‏ ‏یک‏ ‏شی‏ ‏روی‏ ‏محورها‏ ‏با‏ ‏همان‏ ‏نسبت‏ ‏واقعی‏ ‏ترسیم‏ ‏می‏ ‏شوند‏ .
‏اگر‏ ‏در‏ ‏صفحه‏ ‏ی‏ ‏تصویر‏ α=β=γ=‏135‏°‏ باشد،‏ ‏اندازه‏ ‏های‏ ‏واقعی‏ ‏یک‏ ‏شی‏ ‏روی‏ ‏محور‏ oy‏ ‏و‏ oz‏ ‏برابر‏ ‏اندازه‏ ‏ی‏ ‏واقعی‏ ‏و‏ ‏روی‏ ‏محور‏ ox‏ ‏سقف‏ ‏اندازه‏ ‏ی‏ ‏واقعی‏ ‏ترسیم‏ ‏می‏ ‏شوند‏. ‏تمام‏ ‏خطوط‏ ‏و‏ ‏صفحات‏ ‏موازی‏ ‏صفحات‏ ‏الف‏ ‏یا‏ ‏ب‏ ‏یا‏ ‏ج‏ ‏با‏ ‏هم‏ ‏موازی‏ ‏رسم‏ ‏می‏ ‏شوند‏.
‏کاربرد‏ ‏این‏ ‏پرسپکتیو‏ ‏بیشتر‏ ‏برای‏ ‏تهیه‏ ‏ی‏ ‏نقشه‏ ‏های‏ ‏فنی‏ ‏و‏ ‏مقاطع‏ ‏دقیق‏ ‏است‏. ‏از‏ ‏جمله‏ ‏در‏ ‏معماری‏ ‏و‏ ‏طراحی‏ ‏صنعتی‏. ‏همچنین‏ ‏میتوان‏ ‏گفت‏ ‏نسبت‏ ‏اندازه‏ ‏ها‏ ‏تغییر‏ ‏نمی‏ ‏کند‏ ‏و‏ ‏ناظر‏ ‏همه‏ ‏جا‏ ‏حضور‏ ‏دارد‏.
‏کشف‏ ‏پرسپکتیو
‏کشف‏ ‏پرسپکتیو‏ ‏با‏ ‏دوران‏ ‏رنسانس‏ ‏مقارن‏ ‏بود؛‏ ‏با‏ ‏کشف‏ ‏انسان‏ ‏این‏ ‏جهانی‏ ‏و‏ ‏میرا‏. ‏هنرمند‏ ‏گوتیک‏ ‏در‏ ‏انسان‏ ‏و‏ ‏طبیعت،‏ ‏جلال‏ ‏الهی‏ ‏می‌دید‏. ‏نگاه‏ ‏رنسانس‏ ‏به‏ ‏آدم،‏ ‏نگاه‏ ‏علمی‏ ‏بود‏. ‏آدم‏ ‏جای‏ ‏اصلی‏ ‏پرده‏ ‏را‏ ‏گرفت‏ ‏و‏ ‏عناصر‏ ‏دیگر‏ ‏را‏ ‏کنار‏ ‏زد‏. ‏شبیه‌کشی‏ ‏و‏ ‏چهره‌نویسی‏ ‏رونق‏ ‏گرفت‏ .
‏در‏ ‏واقع‏ ‏پرسپکتیو‏ ‏و‏ ‏سه‏ ‏بعدنمایى‏ ‏از‏ ‏دوره‏ ‏جدید‏ ‏بر‏ ‏نقاشى‏ ‏مسلط‏ ‏مى‏شود‏. ‏در‏ ‏گذشته‏ ‏تنها‏ ‏نقاشى‏ ‏یونانى‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏به‏پرسپکتیو‏ ‏طبیعى‏ ‏نزدیک‏ ‏شده‏ ‏بود‏. ‏کار‏ ‏هنرمند‏ ‏رنسانسى‏ ‏ابداع‏ ‏مجدد‏ ‏طبیعت‏ ‏و‏ ‏انسان‏ ‏و‏ ‏حتى‏ ‏خدا‏ ‏با‏ ‏تفسیرى‏ ‏انسان‏ ‏مدارانه‏ ‏‏از‏ ‏تمامى‏ ‏جلوه‏ها‏ ‏و‏ ‏نظم‏ ‏طبیعى‏ ‏عالم‏ ‏بود‏. ‏هنرمند‏ ‏دریافته‏ ‏بود‏ ‏که‏ ‏از‏ ‏طریق‏ ‏پرسپکتیومى‏تواند‏ ‏عقل‏ ‏جزوى‏ ‏را‏ ‏بر‏ ‏فضا‏ ‏مسلط‏ ‏نماید‏. ‏به‏ ‏عبارت‏ ‏دیگر‏ ‏از‏ ‏انسان‏ ‏به‏ ‏عنوان‏ ‏وجود‏ ‏اصلى‏و‏ ‏مرکزى‏ ‏تصویرى‏ ‏عظیم‏ ‏ارائه‏ ‏نمود‏ ‏که‏ ‏فضا‏ ‏را‏ ‏باید‏ ‏در‏ ‏ارتباطى‏ ‏که‏ ‏با‏ ‏او‏ ‏دارد‏ ‏سنجید‏.