تحقیق پايگاه دادة فعال 55 ص

لینک و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 56 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏1
‏چكيده
‏پايگاه‏‌‏هاي دادة فعال با هدف ايجاد تعامل در پايگاه‏‌‏هاي داده ايجاد شدند. در اين نوع پايگاه داده با تعريف قوانين و بدون نياز به كدنويسي، سيستم قادر به عكس‏‌‏العمل مناسب در مقابل رويدادهاي مهم در شرايط خاص مي‏‌‏باشد. تعريف قوانين ساده‏‌‏ترين نوع بيان محدوديت‏‌‏ها بوده كه براي متخصصين محيط نيز قابل درك مي‏‌‏باشد. اما در بيان تجربيات اغلب از كلمات فازي استفاده مي‏‌‏شود كه ترجمه آن‏‌‏ها به مقادير دقيق منجر به كاهش ارزش معنايي دانش مي‏‌‏شود. فازي‏‌‏سازي پايگاه‏‌‏هاي داده فعال با هدف نزديك‏‌‏تر نمودن زبان بيان قوانين به زبان طبيعي انسان مطرح شد. اين امر كمك مي‏‌‏كند دانش متخصصين، مستقيماً به پايگاه داده منتقل شود. ضمن اينكه تغييرات نيز با كمترين هزينه، بر قوانين تعريف شده اعمال مي‏‌‏شود.
‏در اولين گام از فازي‏‌‏سازي پايگاه‏‌‏هاي دادة فعال ولسكي و بوازيز به فازي نمودن رويداد، شرط و واكنش در تعريف قوانين پرداخته‏‌‏اند و طي سه مقاله نتايج آن را ارائه نمودند، آن‏‌‏ها در پروژه Tempo‏ به پياده‏‌‏سازي فازي اين سه بخش پرداخته‏‌‏اند.
‏اين پايان‏‌‏نامه به فازي نمودن ساير بخش‏‌‏هاي پايگاه‏‌‏هاي دادة فعال مي‏‌‏پردازد. اين بخش‏‌‏ها شامل رويدادهاي مركب، انتخاب فازي اجزاء رويدادهاي مركب، انتخاب فازي زمان بررسي شرط و اجراي واكنش قوانين مي‏‌‏باشد. همچنين راه‏‌‏حل‏‌‏هايي براي دو مشكل پايان‏‌‏ناپذيري اجراي قوانين و يكتايي پاسخ در پايگاه‏‌‏هاي دادة فعال فازي ارائه شده است.
‏فازي نمودن پايگاه‏‌‏هاي دادة فعال با هدف كاربردي‏‌‏تر نمودن پايگاه‏‌‏هاي داده مطرح شد. مدل اجرايي پايگاه‏‌‏هاي دادة فعال در بسياري موارد نظير زمان بررسي شرط و يا تعيين اولويت قوانين از پيش فرض سيستم استفاده مي‏‌‏نمايد. فازي نمودن اين نوع پايگاه داده كمك مي‏‌‏كند تا سيستم سياست‏‌‏هاي اجرايي پايگاه داده را در زمان اجرا و با استفاده از شدت وقوع رويدادها (به صورت معنايي و پويا) تعيين نمايد.
‏در ادامة اين پايان‏‌‏نامه يك معماري ساده از پايگاه دادة فعال ارائه مي‏‌‏شود و در پايان با يك نمونة پياده‏‌‏سازي شده از پايگاه دادة فعال فازي موارد پيشنهادي ارزيابي مي‏‌‏گردد.
‏كليدواژه: پايگاه دادة فعال، مفاهيم فازي، عدم قطعيت، سيستم‏‌‏هاي محرك.
‏2
‏فصل اول: كليات‏
‏1-1 مقدمه‏
‏با ايجاد سيستم‏‌‏هاي مديريت پايگاه داده عمده مشكلات ساختار، پشتيباني و مديريت داده‏‌‏هاي حجيم در سيستم‏‌‏هاي فايلي برطرف شد اما توجهي به جنبه‏‌‏هاي رفتاري پايگاه داده نشد. به اين معنا كه با استفاده از قيود جامعيت – Integrity Constraints
‏ شايد بتوان از منفي شدن مبلغ حقوق كارمندان جلوگيري نمود اما نمي‏‌‏توان مانع از بيشتر شدن حقوق آن‏‌‏ها از مديرانشان شد. در چنين مواردي كاربران پايگاه داده با اجراي يك پرس و جو – Query
‏ موارد نقض محدوديت‏‌‏هايي از اين قبيل را پيدا نموده و خود اقدام به اصلاح آن‏‌‏ها مي‏‌‏نمايند.
‏مواردي اين چنين و نيز گزارشات مديريتي در آغاز ماه از جمله كارهاي مشخص و داراي ضابطه‏‌‏اي مي‏‌‏باشند كه انجام آن‏‌‏ها تكراري و قابل تفويض به سيستم است.
‏كاربران غيرمجاز با استفاده از يك سر گزارش، غيرمستقيم به اطلاعات كليدي دست يافته و اقدام به تغيير آن‏‌‏ها مي‏‌‏نمايند. پيدا نمودن چنين تغييراتي كه معمولاً بعد از گزارشات اتفاق مي‏‌‏افتند، به راحتي امكان‏‌‏پذير نيست. همانطور كه مشاهده مي‏‌‏شود در يك پايگاه داده معمولي رديابي رويدادهايي كه در سيستم اتفاق افتاده‏‌‏اند (رخدادها) نيز ممكن نبوده و نياز به يك سيستم با پشتيباني جنبه‏‌‏هاي رفتاري مي‏‌‏باشد.
‏در گام اول براي فراهم كردن امكان تعامل پايگاه داده با كاربر سيستم‏‌‏هاي محرك نظير Oracle‏ به وجود آمدند. اما اين نوع سيستم‏‌‏ها تنها قادر به تشخيص رويدادهاي ساختاري نظير اضافه، حذف و تغيير مقادير در پايگاه داده مي‏‌‏باشند. به عبارت ديگر اين سيستم‏‌‏ها با ايجاد تغيير در يك قلم داده عكس‏‌‏العمل نشان مي‏‌‏دهند و اين براي كاربران پايگاه داده كافي نيست. براي اين كاربران ممكن است ‏رويدادهايي نظير نخواندن حساب‏‌‏ها در آغاز ماه و يا يك رويداد خارجي نظير فشردن يك كليد نيز مهم باشد كه در اين موارد سيستم‏‌‏هاي محرك،‏ پاسخگو نيستند [2].
‏3
‏درگام بعد پايگاه دادة فعال با افزودن قوانين به پايگاه‏‌‏هاي داده امكان تعامل (كنش و واكنش) بين سيستم و پايگاه داده را ايجاد نمود. اين نوع پايگاه داده داراي دو بخش مديريت داده و مديريت قوانين مي‏‌‏باشد. بخش مديريت داده مسئول حفظ خواص پايگاه داده در سيستم‏‌‏هاي كاربردي بوده و بخش دوم با مديريت قوانين مسئول واكنش به رويدادهاي سيستم مي‏‌‏باشد. در اين نوع پايگاه داده طراحان سيستم قادرند با تعريف قوانين كه نزديكترين بيان به زبان طبيعي مي‏‌‏باشد، سيستم را وادار به عكس‏‌‏العمل مناسب در مقابل رويدادهاي مهم نمايند [21].
‏پايگاه داده فعال با استفاده از قوانين قادر به ‏«‏پشتيباني گسترده‏‌‏تر قيود جامعيت و سازگاري داده‏‌‏ها، واكنش در مقابل رخدادهاي سيستم كاربردي، عدم اجراي تقاضاهاي مشكوك، رديابي رويدادها، گزارشات ماهانه و…‏»‏ مي‏‌‏باشد.
‏همانطور كه گفته شد آن‏‌‏چه كه به طور معمول باعث مي‏‌‏شود يك پايگاه داده را فعال بدانيم، عكس‏‌‏العمل سيستم در مقابل وضعيت‏‌‏هايي است كه در پايگاه داده و يا حتي خارج از آن به وجود مي‏‌‏آيد. اين وضعيت‏‌‏ها مي‏‌‏تواند شامل يك حذف غيرمجاز و يا بالا رفتن فشار محيط باشد. بايد توجه داشت كه داشتن تعامل براي يك پايگاه داده لازم اما كافي نيست. بسياري سيستم‏‌‏هاي پايگاه داده بدون رعايت اصول پايه‏‌‏اي كه در زير به آن اشاره مي‏‌‏شود به طور عا‏م پايگاه دادة فعال ناميده شوند [3].
‏اينگونه سيستم‏‌‏ها بايد يك پايگاه داده باشند، يعني در صورتي كه كاربر فراموش كرد، سيستم مورد نظر پايگاه دادة فعال است بتواند از آن به عنوان يك پايگاه داده معمولي استفاده نمايد (در صورت لزوم بتوان به عنوان يك پايگاه دادة معمولي از آن استفاده نمود).
‏در اينگونه سيستم‏‌‏ها بايد امكان تعريف و مديريت قوانين وجود داشته باشد. اين قوانين در پايگاه داده فعال داراي سه جزء رويداد – Event
‏، شرط – Condition
‏ و واكنش – Action
‏ مي‏‌‏باشند.
‏4
‏اين سيستم‏‌‏ها بايد داراي يك مدل اجرايي باشند. به اين ترتيب كه با بروز رويداد و صحت شرط، واكنش قانون اجرا شود. يك پايگاه داده فعال بايد قادر به آشكارسازي رويدادها و بررسي شرط قوانين فعال و اجراي فرامين واكنش باشد.
‏علاوه بر موارد فوق، بهتر است در اين سيستم‏‌‏ها محيط مناسبي براي تعريف و امكان كامپايل كردن قوانين فراهم شود كه به كاربر در تعريف قوانين كمك كند.
‏فازي‏‌‏سازي پايگاه‏‌‏هاي داده فعال با هدف نزديكتر نمودن زبان بيان قوانين به زبان طبيعي طراحان مطرح شد. اغلب تقاضاهاي كاربران پايگاه داده فعال، فازي مي‏‌‏باشد. به عنوان نمونه در تقاضاهايي نظير عدم تعلق پاداش به كارمندان ‏«‏كم‏‌‏كار‏»‏، ‏«‏افزايش‏»‏ فشارخون، محاسبة حقوق كارمندان در ‏«‏پايان‏»‏ هر ماه و… از كلمات فازي استفاده شده است كه عدم پشتيباني مفاهيم فازي و به كار بردن مقادير دقيق منجر به حصول نتايج نامطلوب در برخي سيستم‏‌‏هاي كاربردي مي‏‌‏شود.
‏تفاوت اصلي در فازي‏‌‏سازي پايگاه دادة فعال با ساير سيستم‏‌‏هاي فازي، در نوع تعريف قوانين مي‏‌‏باشد. به اين ترتيب كه در تعريف قوانين در اينجا از سه جزء اصلي رويداد، شرط و واكنش استفاده مي‏‌‏شود در صورتي كه سيستم‏‌‏هاي مبتني بر قانون عموماً از دو جزء شرط و واكنش تشكيل شده‏‌‏اند اما فازي نمودن شرط و واكنش قوانين در پايگاه‏‌‏هاي داده فعال تفاوت چنداني با شرط و واكنش فازي در سيستم‏‌‏هاي مبتني بر قانون ندارد و در فازي نمودن رويداد نيز مي‏‌‏توان از همان سياق رويدادهاي فازي استفاده نمود اين بحث توسط ولسكي و بوازيز در [12] مطرح شده است.
‏در اين پايان‏‌‏نامه سعي شده است بحث‏‌‏هاي مطرح شده در پايگاه‏‌‏هاي داده فعال فازي، با يك نمونه پياده‏‌‏سازي شده بررسي شود. همچنين ساير موارد قابل فازي‏‌‏سازي در يك پايگاه دادة فعال بررسي شده است كه از آن جمله مي‏‌‏توان به فازي‏‌‏سازي وضعيت‏‌‏هاي زمانبندي و اولويت‏‌‏دهي فازي رويدادها اشاره نمود.
‏1-2 مروري بر فصول پايان‏‌‏نامه‏
‏در ادامه اين پايان‏‌‏نامه در فصل دوم مفاهيم پايگاه دادة فعال ارائه شده است. همچنين مدل اجرايي، نمونه‏‌‏هايي از اين نوع پايگاه داده و برخي كاربردهاي پايگاه دادة فعال در ادامة اين فصل آمده است.