تحقیق توليد مثل و بقاء موجودات زنده ( ورد)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 5 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏فهرست مطالب
‏عنوان صفحه
‏مقدمه
‏افزايش عملكرد گياهان زراعي‏ ‏1
‏عملكرد بالقوه ‏گياهان زراعي يكساله‏ ‏2
‏كميت محصول در مقابل كيفيت آن‏ ‏4
‏عملكرد بيولوژيك عملكرد اقتصادي و شاخص رشد‏ ‏6
‏عوامل مؤثر در فراهم شدن عناصر غذايي گياهان‏ ‏7
‏تكنيكهاي تشخيص عدم توازن مواد غذايي در گياه‏ ‏8
‏علايم رويت‏ ‏9
‏آزمايش خاك‏ ‏9
‏توصيه‏‌‏هاي خاص براي تكنيكهاي تشخيص عوارض‏ ‏10
‏خلاصه‏ ‏14
‏
‏مقدمه
‏توليد مثل و بقاء موجودات زنده به سازگاري آنها با عوامل محيطي بستگي دارد. موجودات وحشي تحت فشار مداوم انتخاب طبيعي قرار داشته و تحت اين فشار براي سازگاري با شرايط اقليمي ـ خاكي خاصي شكل گرفته‏‌‏اند. گياهان زراعي كنون در اصل گياهاني وحشي بوده‏‌‏اند كه در نتيجه فعاليتهاي زراعي انسان تغيير يافته‏‌‏اند. گياهان وحشي داراي خواب در بذر مي‏‌‏باشند. خواب بذر سبب نايكنواختي سبز شدن شده و امكان بقاء گياه را در صورت وقوع شرايط نامساعد محيطي و از بين رفتن بوته‏‌‏هاي ‏سبز شده بوجود مي‏‌‏آورد. ريزش بذر در گياهان وحشي خصوصيت ديگري است كه امكان توزيع و پراكندگي بذر و در نتيجه امكان بهره وري از محيط‏‌‏هاي مساعد را بوجود مي‏‌‏آورد. گياهان وحشي داراي نايكنواختي رسيدگي بذر نيز مي‏‌‏باشند كه احتمال فرار از عوامل نامساعد محيطي را بوجود مي‏‌‏آورد. انسان در جريان تبديل گياهان وحشي به گياهان اهلي، بطور ناآگاهانه و از طريق عمليات كاشت و برداشت و گاهي آگاهانه، اين صفات را كه بقاء گياهان وحشي را در طبيعت تضمين مي‏‌‏كرد از آنها گرفت. همچنين انسان كشاورز از طريق عمليات داشت شامل كوددهي، آبياري و مبارزه با آفات، امراض و علفهاي هرز سبب غالبيت‏ تركيبات ژنتيكي پر ت وليد در جوامع گياهي مورد كاشت گرديد. انتخاب آگاهانه نيز براي بهبود كيفيت انجام شد. امروزه تلاشهاي كاملاً آگاهانه و بسيار دقيقي براي حصول كميت و كيفيت بيشتر و بهتر محصول در سطح جهان به عمل ‏مي‏‌‏آيد. در نتيجه فعاليتهاي به نژادي انسان، گياهان اهلي شده وابستگي شديد به حمايت و فعاليت انسان پيدا نمودند. بقا گياهان كاملاً اهلي شده در طبيعت بدون حمايت انسان ممكن نيست.
‏خلاصه
‏با افزايش جمعيت كشور نياز به محصولات كشاورزي نيز افزايش مي‏‌‏يابد. هر كشاورز با افزايش ميزان توليدات خود نه تنها در آمد بيشتري كسب مي‏‌‏كند، بلكه سهم بيشتري در تامين نياز غذايي مردم كشور پيدا مي‏‌‏كند. افزايش توليد مواد غذايي ‏در يك كشور به دو طريق امكان پذير است:
‏1ـ افزايش سطح زير كشت ـ حدود 21 درصد زمينهاي دنيا قابليت كشت و زرع دارد كه در حال حاضر حدود نيمي از آن در زير كشت است. قسمت اعظمي از اراضي باير قابل كش‏ت در كشورهائي مانند ايران قرار دارد كه كشاورزي نيمه سنتي تا نيمه مكانيزه روش اصلي توليد در آنها مي‏‌‏باشد. بخش بزرگي از اين اراضي را مي‏‌‏توان با مكانيزه نمودن كشاورزي و تامين امكانات به زير كشت برد. اما در بسياري از همين اراضي عواملي مانند كمبود آب، نامساعد بودن شرايط آب و هوائي و كيفيت آب و يا خاك بصورت عوامل محدود كننده رشد و حتي باز دارنده توسعه كشاورزي عمل مي‏‌‏كنند. لازم است توجه شود كه اراضي خوب قبلاً به زير كشت رفته و كيفيت آنها بعلت كار مداوم بهبود يافته است و نيز زمينهاي باقي مانده از كيفيت بسيار پائين‏‌‏تري برخوردار بوده و يا فاقد آب آبياري مي‏‌‏باشند. اصلاح و يا تامين آب اين اراضي مستلزم سرمايه گذاري اوليه زياد و يا گاه غير ممكن است نتيجتاً افزايش سطح زير كشت در چنين شرايطي ممكن است مقرون به صرفه نباشد.
‏2) افزايش عملكرد در واحد سطح ـ افزايش سطح زير كشت ضرورتاً حدي داشته و در بسياري موارد مقرون به صرفه نيست. بنابراين افزايش عملكرد در واحد سطح كه هدف اصلي زراعت است مي
‏‌‏بايستي مورد توجه قرار گيرد. توجه به اين امر، بخصوص در ايران كه بازده توليد در واحد سطح پائين است، اهميت زيادي دارد. استفاده از ارقام اصلاح شده، تهيه بستر مطلوب، انتخاب صحيح تاريخ و روش كاشت، ميزان بذر و تناوب زراعي، بهبود عوامل زراعي شامل كود، آبياري، زهكشي، كنترل آفات، ‏امراض و علفهاي هرز، استفاده صحيح از وسايل كشاورزي و بالاخره مهمتر ازهمه،‏‌‏تلفيق و تركيب صحيحي از اين عوامل در انطباق با اكولوژي گياه موجب افزايش راندمان زراعت و يا افزايش عملكرد در واحد سطح مي‏‌‏گردد. استفاد اقتصادي و دراز مدت ازعوامل محيطي و منابع طبيعي اهميتي خاص در اين امر دارد. معمولا در زراعتهائي كه راندمان آنها پائين است، يك يا چند عامل زراعي بصورت عوامل محدود كننده رشد وجود دارد. تصحيح چنين عواملي موجب افزايش ‏سريع راندمان فعاليتهاي زراعي خواهد گرديد. در هر حال، برنامه ريزي توليد مستلزم درك صحيحي از عوامل زراعي است.
‏عمليات اصولي زراعي عبارتند از: 1ـ تهيه و نگهداري بذر گياه مورد نظر 2ـ از بين بردن علفهاي هرز و گياهان موجود روي زمين 3ـ زير و رو نمودن خاك جهت تهيه بستر بذر 4ـ‏ كاشت بذر و گياه مورد نظر در فصل و شرايط مناسب رشد آن گياه طبق اطلاعات موجود 5ـ‏ تامين نيازمنديهاي گياه از لحاظ آب و مواد غذايي 6ـ حفظ گياه در مقابل دشمنان طبيعي و هم چنين رقابت ‏علفهاي هرز و 7ـ برداشت محصول و نگهداري آن در شرايط مناسب تا زمان مصرف.
‏