تحقیق توسعه روستايي و كارآفريني روستايي در چين ( ورد)

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 16 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

‏1
‏توسعه روستايي و كارآفريني روستايي در چين
‏انديشگاه شريف
‏(كليه حقوق مادي و معنوي اين سند, كه بخشي از يك گزارش مفصل مي‏‌‏باشد, متعلق به سازمان همياري اشتغال فارغ‏‌‏التحصيلان مي‏‌‏باشد)
‏مقدمه
‏چين كشوري پهناور با وسعت 4/9 ميليون كيلومتر مربع و جمعيتي بالغ بر يك ميليارد نفر است. 80 درصد جمعيت چين را روستانشينان تشكيل مي‏‌‏دهند كه عمدتاً به شغل كشاورزي مشغولند. چين بايد حدود 20 درصد جمعيت جهان را تغذيه كند، و اين در حالي است كه تنها 7 درصد اراضي قابل كشت دنيا را در اختيار دارد ]‏1[‏.
‏اقتصاد چين تا حد زيادي متكي بر اقتصاد روستايي و در نتيجه بخش كشاورزي است. انقلاب كشاورزي چين در طي 30 سال سيطره خود بر كشور، صدمات جبران‏‌‏ناپذيري را بر اقتصاد چين وارد كرد و سياست‏‌‏هاي نادرست دولتمردان در آن دوران ركود شديد اقتصادي و فقر روستاييان را به همراه آورد.
‏امروز پس از گذشت دو دهه از اجراي اصلاحات سياسي سال‏‌‏هاي 1978 و 1979 كه به انقلاب دوم موسوم است، پيشرفت‏‌‏هاي قابل توجهي در توسعه كشاورزي و نيز دستاوردهاي مهمي در صنايع روستايي اين كشور به‏‌‏دست آمده است. فقر به ميزان چشمگيري كاهش يافته و منابع طبيعي و زيست‏‌‏محيطي كشور حفظ و احيا شده‏‌‏اند. از سال 1978 تا كنون كل توليد ناخالص داخلي كشور سالانه با نرخ ميانگين 10 درصد، توليد ناخالص داخلي در بخش كشاورزي 2/5 درصد، و صنايع روستايي 31 درصد افزايش داشته است. تعداد افرادي كه در فقر كامل به
‏3
‏‌‏سر مي‏‌‏برند، به 31 ميليون نفر يعني 6 درصد جمعيت روستايي كاهش يافته است] ‏2[‏.
‏توسعه اقتصادي چين در اين سال‏‌‏ها روندي آرام و سنجيده داشته است. در اين مدت به‏‌‏تدريج از تصدي دولت بر كشاورزي كاسته شده و با اجراي سياست‏‌‏هاي توسعه روستايي، درآمد روستاييان افزايش يافته است.
‏با وجود همه اين پيشرفت‏‌‏ها چين هنوز تا توسعه اقتصادي پايدار و مؤثر راه درازي در پيش دارد. هنوز هم بخش روستايي و كشاورزي چين با معضلات عمده‏‌‏اي روبروست و هنوز هم ردپايي از دخالت‏‌‏هاي نادرست دولت در روستاها به چشم مي‏‌‏خورد.
‏از سوي ديگر پيوستن چين به سازمان تجارت جهاني در سال 2001 افق‏‌‏هاي جديدي را به ‏‌‏روي اين كشور گشوده و همراه با آن چالش‏‌‏هاي جديدي را نيز پيش روي كشور قرار داده است. چين براي رقابت در بازارهاي جهاني بايد هر چه بيشتر بر سياست‏‌‏ درهاي باز اقتصادي تأكيد كند و جهت‏‌‏گيري‏‌‏هاي جديدي را انتخاب نمايد. به‏‌‏نظر مي‏‌‏رسد با اتخاذ سياست‏‌‏هاي درست روند توسعه اقتصادي چين در سال‏‌‏هاي آينده آهنگ تندتري پيدا كند.
‏ 
‏چهره چين پس از انقلاب كشاورزي
‏سياست‏‌‏هاي دولت چين پس از انقلاب كشاورزي، تأثيري شگرف بر اقتصاد ملي اين كشور بر جاي گذاشت و كشاورزي نيز به‏‌‏عنوان زيربناي اقتصادي چين از اين تأثيرات در امان نماند. اصلاحات ارضي كشور در دهه 1950 كه بدون توجه به اوضاع اقتصادي و فرهنگي چين انجام شد، ركورد شديدي در بخش كشاورزي پديد آورد. در طي اين دوران نزديك به 47 ميليون هكتار زمين كشاورزي از دست مالكان خارج شده و در اختيار كشاورزان بدون زمين قرار گرفت. پس از تقسيم زمين
‏3
‏‌‏هاي كشاورزي، چين به تقليد از شوروي و كشورهاي اروپاي شرقي براي اداره امور كشاورزي اقدام به راه‏‌‏اندازي تعاوني‏‌‏ها نمود و كشاورزان را وادار به عضويت در اين تعاوني‏‌‏ها كرد. ابتدا زمين‏‌‏هاي تقسيم‏‌‏شده تحت اختيار تعاوني‏‌‏هاي بزرگ قرار گرفت كه در اثر اين سياست نادرست بيش از 30 ميليون كشاورز در اثر فقر و گرسنگي جان باختند ]‏2[‏. از آن پس تعاوني‏‌‏هاي بزرگ به تعاوني‏‌‏هاي كوچك‏‌‏تر تقسيم شد. تا سال 1955 نزديك به 17 ميليون خانوار كشاورز به عضويت تعاوني‏‌‏ها درآمدند. بدين ترتيب فعاليت‏‌‏هاي كشاورزي از مديريت جمعي برخوردار شد و تصدي دولت بر بخش كشاورزي روزبه‏‌‏روز عميق‏‌‏تر و گسترده‏‌‏تر گرديد. تعاوني‏‌‏ها در آن دوران نقش‏‌‏هاي زيادي را بر عهده داشتند. تعيين روش‏‌‏هاي توليد, نوع محصول، نحوه فروش و قيمت محصولات همه و همه توسط تعاوني‏‌‏ها و زير نظر دولت انجام مي‏‌‏شد. حاصل اين سياست‏‌‏ها ايجاد تنگناهاي شديد براي كشاورزان و كاهش چشمگير توليدات كشاورزي بود. به‏‌‏طوري كه سهم بخش كشاورزي در توليد ملي از 90 درصد به 6/25 درصد كاهش يافت‏‌‏ ]‏1[‏.
‏ساير سياست‏‌‏هاي دولت نيز در اين دوران تأثيرات گسترده‏‌‏اي بر بخش كشاورزي داشت. بخشي از اين سياست‏‌‏ها عبارت بودند از ]‏3[‏ :
‏·‏     ‏  ‏ ‏تأكيد بيش از حد بر خودكفايي و قطع ارتباطات بين‏‌‏المللي
‏·‏       ‏ ‏تصدي بيش از حد دولت بر امور اقتصادي
‏·‏       ‏ ‏عدم كنترل جمعيت
‏·‏       ‏ ‏انتقال شتاب‏‌‏زده اموال و املاك به دولت
‏·‏       ‏ ‏تأكيد بيش از حد بر صنايع سنگين، به قيمت توجه كمتر به صنايع سبك و فعاليت‏‌‏هاي كشاورزي
‏5
‏·‏       ‏ ‏عدم توجه به اهميت انتقال فناوري
‏اين سياست‏‌‏ها كه بدون توجه به قوانين اقتصادي و نيازهاي جامعه اتخاذ شده بود، زيان‏‌‏هاي عمده‏‌‏اي بر اقتصاد ملي و بخش كشاورزي چين وارد كرد. تصدي دولت، انگيزه و ابتكار عمل كشاورزان و در نتيجه درآمد آنها را كاهش داد. واردات مواد غذايي در اين دوران روزبه‏‌‏روز افزايش مي‏‌‏يافت و مردم به‏‌‏ويژه كشاورزان كه اكثريت جامعه را تشكيل مي‏‌‏دادند، از سطح زندگي مناسبي برخوردار نبودند.
‏ 
‏استراتژي توسعه روستايي چين‏
‏سال‏‌‏هاي 1978 و 1979 را مي‏‌‏توان ‏نقطه عطفي در تاريخ چين به‏‌‏حساب آورد. در اين سال‏‌‏ها پس از گذشت 30 سال از انقلاب كشاورزي، مقامات كشور متوجه سياست‏‌‏هاي اشتباه خود در توسعه سياسي و اقتصادي چين شدند و اقدامات اصلاحي جديدي را جهت رفع مشكلات و چالش‏‌‏ها به اجرا در‏‌‏آورند. اصلاحات سياسي چين در اين سال‏‌‏ها، تحولات عمده‏‌‏اي در اقتصاد ملي چين پديد آورد و مهمترين بخشي كه تحت تأثير اين تحولات قرار گرفت، بخش كشاورزي بود. در آن زمان دولت چين سياست‏‌‏هاي خود را دگرگون كرد. به‏‌‏جاي تأكيد بر صنايع سنگين‏‌‌‏، بر صنايع سبك و فعاليت‏‌‏هاي كشاورزي تمركز كرد؛ برنامه‏‌‏هايي را جهت كنترل جمعيت به مرحله اجرا گذاشت؛ و از ميزان دخالت‏‌‏هاي خود در امور كشاورزي كاست. اين سياست‏‌‏ها تأثير مثبتي در بخش كشاورزي داشت. طرح‏‌‏ها و برنامه‏‌‏هاي عمده چين در توسعه روستايي عبارت بودند از:
‏1. تبديل ‏” مزارع اشتراكي ” به ” مزارع خانوادگي “
‏پس از انجام اصلاحات سال 1978 و 1979، كشاورزان چيني تشويق شدند كه با عقد قرارداد با تعاوني‏‌‏ها، بخشي از زمين‏‌‏هاي كشاورزي را اجاره نمايند. در طي اين قرارداد آنها متعهد مي