تحقیق تاثير ورزش بر قلب

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 18 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

2
‏مقدمه
‏اگر بپذیریم که عقل سالم در بدن سالم است و یک فرد با عقل سالم می تواند فرد مفیدی به حال خود و اجتماع باشد، در آن صورت درمی یابیم که چرا جوامع پیشرفته سرمایه گذاری زیادی بر روی این امرخطیر یعنی ورزش می کنند. در متون تاریخی همواره از از ورزشکاران و پهلوانان بعنوان افرادی جسور و جوانمرد یاد می شود. امروزه اثرات مفید ورزش بر ساختار فرهنگی و اجتماعی یک جامعه بر هیچکس پوشیده نیست. اگر در جامعه ای فرهنگ ورزشی جایگاه مناسب خود را پیدا کند، افرادآن جامعه از سستی و کرختی رهایی می یابند و علاوه بر بالا رفتن نیروی کار، از صرف هزینه های گزاف درمان بیماریها کاسته می شود. چون در هنگام ورزش موادی بنام آندورفین در بدن زیاد می شود و دستگاه گردش خون اکسیژن را به تمام بافتهای بدن به مقدار کافی می رساند، یک ورزشکار همواره شاداب بوده و از نشاط کافی برخوردار است. بنابراین نیازی به مواد مخدر برای دستیابی به نشاط ندارد. از طرفی نشاط ورزشی یک نشاط پایداراست و روز بروز سلامتی و نیروی فرد را افزایش می دهد. اما سرخوشی از مواد مخدر یک سرخوشی کاذب وناپایدار بوده و به مرور نیروی فرد را تحلیل برده و او را به کام مرگ می فرستد. در سایه ورزش افراد اجتماع ، افرادی منطقی، منضبط ، با اخلاق و با گذشت خواهند شد. در هنگام ورزش همراه با سمومی که از طریق عرق کردن از بدن دفع می شوند ، پلیدیها و زشتی ها جای خود را به نشاط ، طراوت و انسانیت خواهند داد و یک روح آزاد پرورش خواهد یافت.
‏ورزش و ذخیره قلبی
‏بنا به تعریف ، ذخیره قلبی عبارت است از نیروی مصرف نشده قلب در حال استراحت ، برای رسانیدن اکسیژن به بافتهای بدن. مکانیزمهای ذخیره قلبی شامل تغییرات در : 1- تعداد ضربان قلب ، 2- حجم انقباضی و انبساطی ، 3- حجم ضربه ای ، 4- جذب اکسیژن توسط بافتهای بدن، می باشد. در یک انسان بالغ جوان ورزشکار در خلال ورزش سنگین، برون ده قلب ممکن است از حالت عادی که 6 لیتر در دقیقه است ، به 25 لیتر در دقیقه یا بیشتر برسد، مصرف اکسیژن از 250 میلی لیتر در دقیقه به 1500 میلی لیتر در دقیقه افزایش یابد، و ضربان قلب ممکن است از حالت عادی که 72 تا در دقیقه است به 180 تا در دقیقه افزایش یابد. افزایش نیاز بدن به اکسیژن، به منظور برآورده کردن نیازهای سوخت و ساز در خلال ورزش با افزایش چشمگیر برون ده قلب ( حجم ضربه ای × تعداد ضربان قلب ) و یا جذب بیشتر اکسیژن توسط بافتها از مویرگها برآورده می شود. در یک انسان بالغ جوان ورزشکار در حال استراحت، خون شریانی حاوی 18 میلی لیتراکسیژن در هر دسی لیتر خون و خون وریدی حاوی 14 میلی لیتراکسیژن در هر دسی لیتر خون می باشد. بنابراین اختلاف اکسیژن شریانی و وریدی در حال استراحت در حدود 4 میلی لیتر اکسیژن در هر دسی لیتر خون می باشد. در خلال ورزش ، افزایش در برون ده قلب حتی اگر به حداکثر مقدار ممکن هم برسد به آن اندازه کافی نیست که بتواند احتیاجات متابولیک بدن را برآورده نماید و مکانیزمی که در اینجا به کمک بدن می آید جذب زیاد اکسیژن توسط بافتها از مویرگها در خلال ورزش است که آنقدر اکسیژن را جذب می کند که اکسیژن وریدی بطور چشمگیری کم شده و اختلاف اکسیژن شریانی و وریدی در حال ورزش به 14 میلی لیتر اکسیژن در هر دسی لیتر خون می رسد.
2
‏واکنش قلب و عروق به ورزش
‏در هنگام ورزش جریان خون از پوست ، کلیه ها و احشاء به طرف ماهیچه های در حال فعالیت سرازیر شده ، مقاومت عروق محیطی کاهش می یابد و اختلاف فشار خون ماکزیمم و می نیمم زیاد شده و تعداد تنفس افزایش می یابد.
‏قلب ورزشی
‏یک گروه واکنش های فیزیولوژیک در افراد ورزشکار که به ورزشهای سخت و سنگین می پردازند ایجاد می شود. کاهش تعداد ضربان قلب یکی از مشخصات برجسته این افراد است و بزرگ شدن هر دو بطن قلب در عکس ساده قفسه سینه این افراد به وضوح دیده می شود. این بزرگی قلب که در یک فرد غیر ورزشکار ، غیر طبیعی در نظر گرفته می شود، در افراد ورزشکار نباید اشتباها به عنوان یک بیماری قلب در نظر گرفته شود.
‏فیزیولوژی قلب ورزشی
‏بزرگی و گشادی قلب از مشخصات برجسته ورزشکاران سخت کوش است. بزرگی و گشادی قلب در ورزشکاران سخت کوش توانایی پمپ کردن قلب را بالا برده و رها شدن اکسیژن در بافتها را چه در هنگام استراحت و چه در هنگام فعالیت افزایش می دهد ، که همه اینها بخاطر بالا رفتن حجم ضربه ای قلب می باشد. افزایش در زمان پر شدن یعنی هنگام انبساط قلب ایجاد می شود. کل مقدار هموگلوبین و حجم خون ورزشکاران سخت کوش هم افزایش می یابد که باعث می شود انتقال اکسیژن به بافتها ساده تر انجام گیرد. تعداد ضربان قلب چه درحال استراحت و چه در ورزشهای سبک در ورزشکاران سخت کوش به طور واضحی کم است.
‏اگر چه افزایش حجم بطنی باعث افزایش کار ضربه ای بطن چپ می شود، اما کم بودن تعداد ضربان قلب باعث به هدر نرفتن اکسیژن شده ومصرف اکسیژن توسط عضله قلب کاهش می یابد واین امر کاملا به نفع قلب می باشد.
‏اگر ورزش سخت در زندگی فرد ادامه پیدا نکند، بزرگی قلب و کم بودن ضربان قلب که از مشخصات این افراد است بتدریج از بین می رود. یک فرد غیر ورزشکار برون ده قلب خود را در موقع فعالیت در درجه اول با افزایش تعداد ضربان قلب بالا می برد ، اما فرد ورزشکارسخت کوش این عمل را با بالا بردن حجم ضربه ای انجام می دهد. فشارهای داخل قلبی را اگر در افراد ورزشکار سخت کوش اندازه گیری کنیم طبیعی است. همچنین فشار داخل حفره های قلب و ریه و عروق محیطی بطور طبیعی به فعالیت پاسخ می دهند.
3
‏جنبه های پزشکی
‏کم شدن تعداد ضربان قلب گاهی اوقات با بی نظمی از علائم مشخصه قلب ورزشی است. بی نظمی های دهلیزی و بطنی وتغییرات ( اس ـ تی ) ممکن است در نوار قلب مشهود باشد. این بی نظمی ها به طور واضحی بدون علامت هستند و زمانی که ضربان قلب بالا می رود این بی نظمی ها محو می شوند . ولتاژ امواج ( کیو ـ آر ـ اس ) و ( تی ) در نوار قلب افزایش می یابد و اغلب یک موج ( یو ) برجسته وجود دارد که حتما مربوط به کم شدن تعداد ضربان قلب است. فشار خون در افراد ورزشکار با افراد عادی فرق چندانی ندارد. صدای سوم قلب در ورزشکاران شایع است. یک صدای اضافی در لبه چپ جناق سینه و صدای چهارم قلب هم ممکن است شنیده شود. در عکس ساده قفسه سینه قلب بزرگ است. در اکو کاردیو گرافی ابعاد حفره بطن چپ و ضخامت دیواره آن افزایش نشان می دهد.
‏شواهدی وجود ندارد که نشان دهد فعالیت فیزیکی بسیار شدید در یک فرد با قلب سالم تاثیر سوء داشته باشد، اما مرگ ناگهانی چه در موقع استراحت و چه در موقع فعالیت گاه گاهی در یک ورزشکار به ظاهر سالم و جوان اتفاق افتاده که حتما بخاطر بی نظمی قلبی است. این مرگ ناگهانی در ورزشکاران اکثرا علتهای دیگری دارد. مثلا ممکن است بخاطر تصلب شرائین نهفته، بیماریهای التهابی قلب یا ناراحتی های نهفته مادرزادی قلب باشد. مرگ ناگهانی در یک ورزشکار با قلب سالم بعید بنظر می رسد.
‏تاثیر فعالیت های فیزیکی بر بیماریهای قلبی
‏مطالعه رابطه بین شیوع بیماریهای کم خونی قلب با فعالیت فیزیکی بسیار مشکل است ، زیرا متغیرهای زیادی در این رابطه وجود دارد. مطالعات نشان می دهد که هر چقدر یکجا نشینی کمتر باشد ، احتمال مرگ ناگهانی کمتر است. چگونه فعالیت فیزیکی ممکن است مرگ در اثر کم خونی قلب را کاهش دهد و یا احتمال تصلب شرائین را کم کند ، مکانیزم دقیق آن هنوز کاملا مشخص نیست. فقط می دانیم که ورزش باعث مصرف کالری شده و چربی خون را کاهش می دهد. افزایش چربی مرغوب خون یعنی ( اچ ‏–‏ دی ‏–‏ ال ) با ورزش که باعث جلوگیری از سکته قلبی می شود ، هنوز یک معما است، اما مطالعات در یک موضوع متفق القولند و آن اینکه فعالیت فیزیکی مستمر و مرتب یک عامل مهم در پیشگیری از بیماریهای قلبی است.
‏كاهش خطر بيماري‌هاي قلبي‌ ناشي از چاقي با ورزش‌
‏سال‌هاست به افرادي كه از افزايش وزن و چاقي رنج مي‌برند، توصيه مي‌شود فعاليت بدني خود را افزايش داده تا با كاهش وزن از چاقي و عوارض ناشي از آن مانند بيمارهاي قلبي و عروقي رهايي يابند، اما اين سوال مطرح مي‌باشد كه اگر فرد چاق با ورزش نتواند به وزن طبيعي خود برسد، آيا اين ورزش باز هم براي كاهش بيماري‌هاي قلبي مفيد است؟
4
‏دكتر وينستين و همكارانش از دانشگاه بوستون در مقاله اخيرشان در مجله Archives of Internal Medicine‏ در شماره آوريل سال 2008 ميلادي به بررسي اين سوال پرداخته‌اند.
نتايج اين مطالعه نشان داده است، خانم‌هايي كه اضافه وزن دارند يا چاق هستند، مي‌توانند با بالا بردن سطح فعاليت بدني خود از طريق ورزش خطر بيماري‌هاي قلبي را كاهش دهند.
اگرچه دكتر وينستين و همكارانش تاكيد دارند ميزان بالاي فعاليت بدني بدون اين كه با كاهش وزن همراه باشد بعيد است بتواند خطر بيماري‌هاي قلبي را در اين افراد به طور كامل برطرف كند.
‏در اين مطالعه محققان دانشگاه بوستون تاثيرات چاقي و عدم فعاليت روي بيماري‌هاي قلبي را با استفاده از يافته‌هاي به دست آمده از‏ ‏ 39000 زن 45 ساله و بالاتر كه هنگام شروع بررسي هيچ‌گونه بيماري قلبي، سرطان و ديابت نداشتند، مورد بررسي قرار داده‌اند.
بررسي ابتدايي نشان داد34 درصد از خانم‌هاي مورد مطالعه، فعاليت بدني متوسطي را به ميزان 30 دقيقه و 5 روز در هفته در برنامه زندگي خود لحاظ كرده بودند. 51 درصد افراد مورد مطالعه در ابتداي وزن طبيعي، 31 درصد اضافه وزن داشته و 18 درصد نيز چاق بودند.
‏در طول دوره 11 ساله مطالعه، 948 نفر از اين زنان مواردي ازجمله حمله قلبي يا فرم ديگري از بيماري قلبي را تجربه كرده بودند. بررسي نتايج اين مطالعه تاكيد بر آن دارد كه تاثير وزن بدن و فعاليت بدني روي بيماري‌هاي قلبي و عروقي مستقل از هم است.
همان طور كه انتظار مي‌رفت، افرادي كه وزن طبيعي و فعاليت بدني داشتند، كمترين عوامل خطر بيماري‌هاي قلبي را نيز داشتند. در مقايسه با اين گروه، افراد چاق و غيرفعال 5/2 مرتبه بيشتر احتمال گسترش بيماري‌هاي قلبي را داشتند.
‏در هر دو دسته افراد چاق و آنهايي كه اضافه وزن داشتند، فعاليت بدني خطر بيماري‌هاي قلبي را كاهش مي‌دهد، اما اين خطرات هيچ گاه به آن ميزاني كه در افراد با وزن طبيعي كاهش مي‌يابد، كاهش پيدا نمي‌كند.
‏نتايج اين مطالعه اهميت توصيه براي افزايش ميزان فعاليت بدني و‏ ‏ نيز حفظ وزن طبيعي را در كاهش خطر بيماري‌هاي قلبي را‏ ‏بيش از پيش گوشزد مي‌كند.
‏اگرچه بهترين اثرات كاهش خطر بيماري‌هاي قلبي و عروقي در افراد چاق پس از رسيدن به وزن طبيعي حاصل خواهد شد، ولي نتايج اين مطالعه نشان مي‌دهد كه افراد چاق با وزن مقاوم نيز نبايد نااميد شده؛ چراكه حتي بدون كاهش وزن نيز خطر بيماري‌هاي قلبي در اين افراد مي‌تواند به ميزان 30 درصد كاهش يابد
‏بیماری های قلبی و ورزش