تحقیق انواع محيطهاي برنامه نويسي و امكانات نرم افزاري در PLC

لینک و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..docx) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 10 صفحه

 قسمتی از متن word (..docx) : 
 

1
‏انواع محيطهاي برنامه نويسي و امكانات نرم افزاري در PLC
‏امروزه استاندارد هاي خاص بيت المللي مثل IEC 1131‏ براي برنامه نويسي و كار با PLC‏ ها وجود دارد كه اغلب شركت هاي سازنده و طراح PLC‏ كه معمولا نرم افزارهاي مخصوص PLC‏ هاي خودشان را توليد مي كنند. از اين روشهاي استاندارد شده پيروي مي كنند و فقط تفاوتهاي جزيي در نرم افزارهاي آنها به چشم مي خورد كه اكثر آنها هم در اثر تفاوتهاي سخت افزاري سيستم هاي طراحي شده بوجود مي آيند.اما در اين بخش زبانها و محيطهاي مختلف برنامه نويسي به طور مختصر و خلاصه به طور عمومي و كلي مورد بررسي قرار مي گيرد تا در برخورد هاي احتمالي با اين محيطها دچارسردرگمي نشويد.
‏بطور كلي مي توان زبانها برنامه نويس PLC‏را به پنج دسته تقسيم كرد:
‏• زبان SFC‏ يا Sequential Function Chart Language‏
‏• زبان FBD‏ يا Function Block Diagram Language‏
‏• زبان LD‏ يا Ladder Diagram Language‏
‏• زبان ST‏ يا Structured Text Language‏
‏• زبان IL‏ يا Instruction List Language‏
‏پنج زبان فوق زبان هاي استاندارد و شناخته شده PLC‏ ها هستند و كمپاني هاي سازنده سخت افزار و نرم افزار PLC‏ها با وجود اختلاف هاي جزيي كه ممكن است در نام يا ظاهر نرم افزار هايشان با نمونه هاي اصلي و جود داشته باشد، همگي بر اساس همين روشهاي استاندارد شده حركت مي كنند.
2
‏زبان SFC‏:
‏در اين محيط نيز مانند ديگر محيط هاي برنامه نويسي،ابزار هايي وجود دارند كه در ابتدا بايد با آنها آشنا شد، مهمترين ابزارهاي موجود Transition,Initialstep,Step‏ است.
‏هر Step‏ معرف مرحله اي از روتين كنترلي است كه در آن اتفاقاتي، براساس تعاريف نويسنده برنامه، به وقوع خواهد پيوست، هر step‏ بايك مربع نشان داده مي شود وشماره اي كه معرف مرحله اي خاص از برنامه است داخل آن نوشته مي شود.
‏تعريف عمليات آن مرحله نيز در درون يك مستطيل نوشته مي شود كه به مربع اصلي متصل شده و هر دوي اينها معرف يك مرحله از برنامه هستند.
‏در هر زمان و هر سيكل اسكن برنامه،step‏ مربوط به آن فعال خواهد شد، براي نشان دادن step‏ هاي فعال و غير فعال از يك دايره كوچك استفاده مي شود كه درون مربع اصلي
3
‏:نمايش step‏ فعال و غير فعال
Step‏ قرار مي گيرد و در زمان اجراي برنامه مشخص مي كند كه كدام step‏ فعال و كدام غير فعال است.
‏بديهي است كه دستورات مربوط به step‏ فعال در همان لحظه در حال اجرا شدن است و step‏ غير فعال، كاري انجام نمي دهد.براي نشان دادن وضعيت ابتدايي و در شروع برنامه SFC‏ مي بايست از يك Initial step‏ استفاده كنيم كه نشان دهنده شروع و مرحله آغاز برنامه است ، نماد گرافيكي step Initial‏ يك مربع دو خطي است.
‏بديهي است كه هر برنامه SFC‏ بايد فقط داراي يك Initial step‏ باشد كه با شروع اجراي،به شكل فعال در خواهد آمد. شكل3-4: Initial step‏ در شروع برنامه
‏مورد بعدي كه بايد در مورد آن صحبت شود Transition‏ است كه بصورت يك خط افقي مسير ارتباطي بين دو step‏ را قطع مي كند. شماره مربوط آن در گوشه پايين و سمت راست آن نوشته مي شودو توضيحات لازم را در قسمت راست مي نويسندمانند
‏لازم بذكر است كه قسمت توضيحات يك بخش آزاد و مجزا است و به هيچ عنوان قسمتي از برنامه محسوب نمي شود و تنها جنبه توضيح براي درك بهتر را دارد.
4
‏توابع كنترل پيوسته در PLC‏ ها
‏در يك PLC‏ با ورودي / خروجي آنالوگ ، پس از دريافت وروديها، عمليات رياضي مناسب روي آنها انجام مي شود و سپس خروجي هاي آنالوگ تعيين مي شوند. قابليت و سطح كنترل بستگي به سرعت و قابليت PLC‏ در انجام عمليات رياضي دارد. دريك فرايند كنترلي ممكن است جملات تناسبي ،انتگرال و مشتق وجود داشته باشند. به عنوان مثال با انجام عمليات زير، كنترل با جمله تناسبي انجام مي شود :
‏1.مقدار ورودي سنسور را بخوان، مقدار اندازه گيري شده (MV‏)را با مقدار (SP‏) مقايسه كن و مقدار خطا (E‏)را به دست آور. E=SP-MV
‏2.خطا را در يك ضريب ثابت(بهره سيستم)KP‏ ضرب كن.
‏3.نتيجه را به مبدل D/A‏ ارسال كن و به مرحله 1 برگرد.
‏البته در يك كنترل پيوسته براي بهبود پارامترهايي نظير سرعت پاسخ، نوسان و خطاهاي ماندگار لازم است از جملات مشتق و انتگرال نيز استفاده شود. در PLC‏هايي كه امكان كنترل PID‏ را دارند، معمولاالگوريتم كنترل در حافظه PLC‏وجود دارد و كاربر تنها ظرايب ورودي / خروجي را معين مي كند. اين الگوريتمها ممكن است به صورت زير برنامه هايي باشند كه در برنامه اصلي فراخواني شوند.البته پياده سازي كنترل PID‏ با نرم افزار زمان زيادي را مي گيرد و سيكل اجراي برنامه را طولاني مي كند. در مواقعي