اکسپرسیونیسم یا هیجان‌نمایی 16 ص

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع فایل :  word (..doc) ( قابل ويرايش و آماده پرينت )
تعداد صفحه : 16 صفحه

 قسمتی از متن word (..doc) : 
 

1
‏اکسپرسیونیسم(Expressionism)
‏اکسپرسیونیسم‏ ‏یا‏ ‏هیجان‏‌‏نمایی (Expressionism) ‏نام‏ ‏یک‏ ‏مکتب‏ ‏هنری‏ ‏است‏. ‏اکسپرسیونیسم‏ ‏شیوه‏‌‏ای‏ ‏نوین‏ ‏از‏ ‏بیان‏ ‏تجسمی‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏در‏ ‏آن‏ ‏هنرمند‏ ‏برای‏ ‏القای‏ ‏هیجانات‏ ‏شدید‏ ‏خود‏ ‏از‏ ‏رنگ‏‌‏های‏ ‏تند‏ ‏و‏ ‏اشکال‏ ‏کَجوَش‏ (‏معوج‏) ‏و‏ ‏خطوط‏ ‏زمخت‏ ‏بهره‏ ‏می‏‌‏گیرد‏. ‏دوره‏ ‏شکل‏ ‏گیری‏ ‏این‏ ‏مکتب‏ ‏از‏ ‏حدود‏ ‏سال‏ ‏۱۹۱۰‏ ‏تا‏ ‏۱۹۳۵‏ ‏میلادی‏ ‏بود‏ ‏ولی‏ ‏در‏ ‏کل‏ ‏این‏ ‏شیوه‏ ‏از‏ ‏گذشته‏‌‏های‏ ‏دور‏ ‏باهنرهای‏ ‏تجسمی‏ ‏همراه‏ ‏بوده‏ ‏و‏ ‏در‏ ‏دوره‏‌‏های‏ ‏گوناگون‏ ‏به‏ ‏گونه‏‌‏هایی‏ ‏نمود‏ ‏یافته‏‌‏است‏. ‏برای‏ ‏نمونه‏ ‏مکتب‏ ‏تبریز‏ ‏در‏ ‏نگارگری‏ ‏ایرانی‏ ‏و‏ ‏مکتب‏ ‏سونگ‏ ‏در‏ ‏هنر‏ ‏چین‏ ‏را‏ ‏اکسپرسیونیست‏ ‏هنر‏ ‏ایران‏ ‏و‏ ‏چین‏ ‏می‏‌‏نامند.
‏پیشینه
‏عنوان‏ «‏اکسپرسیونیسم‏»‏ ‏در‏ ‏سال‏ ‏۱۹۱۱‏ ‏برای‏ ‏متمایز‏ ‏ساختن‏ ‏گروه‏ ‏بزرگی‏ ‏از‏ ‏نقاشان‏ ‏به‏ ‏کار‏ ‏رفت‏ ‏که‏ ‏در‏ ‏دهه‏ٔ‏ ‏اول‏ ‏سده‏ٔ‏ ‏بیستم‏ ‏بنای‏ ‏کار‏ ‏خود‏ ‏را‏ ‏بر‏ ‏باز‏ ‏نمایی‏ ‏حالات‏ ‏تند‏ ‏عاطفی،‏ ‏و‏ ‏عصیان‏ ‏گری‏ ‏علیه‏ ‏نظامات‏ ‏ستم‏ ‏گرانه‏ ‏و‏ ‏ریاکارانه‏ٔ‏ ‏حکومت‏‌‏ها،‏ ‏و‏ ‏مقررات‏ ‏غیر‏ ‏انسانی‏ ‏کارخانه‏‌‏ها،‏ ‏و‏ ‏عفونت‏ ‏زدگی‏ ‏شهرها‏ ‏و‏ ‏اجتماعات‏ ‏نهاده‏ ‏بودند‏. ‏این‏ ‏هنرمندان‏ ‏برای‏ ‏رسیدن‏ ‏به‏ ‏اهداف‏ ‏خود‏ ‏رنگ‏‌‏های‏ ‏تند‏ ‏و‏ ‏تشویش‏ ‏انگیز،‏ ‏و‏ ‏ضربات‏ ‏مکرر‏ ‏و‏ ‏هیجان‏ ‏زده‏ٔ‏ ‏قلم‏ ‏مو،‏ ‏و‏ ‏شکل‏‌‏های‏ ‏اعوجاج‏ ‏یافته‏ ‏و‏ ‏خارج‏ ‏از‏ ‏چارچوب‏ ‏را‏ ‏با‏ ‏ژرفا‏ ‏نمایی‏ ‏به‏ ‏دور‏ ‏از‏ ‏قرار‏ ‏و‏ ‏سامان‏ ‏ایجاد‏ ‏می‏‌‏کردند‏ ‏و‏ ‏هرآنچه‏ ‏آرامش‏ ‏بخش‏ ‏و‏ ‏چشم‏ ‏نواز‏ ‏و‏ ‏متعادل‏ ‏بود‏ ‏از‏ ‏صحنه‏ٔ‏ ‏کار‏ ‏خود‏ ‏بیرون‏ ‏می‏‌‏گذاشتند‏. ‏بدین‏ ‏ترتیب‏ ‏بین‏ ‏سالهای‏ ‏۱۹۰۵‏ ‏تا‏ ‏۱۹۱۳‏ ‏مکتب‏ ‏اکسپرسیونیسم‏ ‏با‏ ‏درکی‏ ‏خاص‏ ‏از‏ ‏هنر‏ ‏خاص‏ ‏ونسان
2
‏ ‏ونگوگ‏ ‏و‏ ‏به‏ ‏پیشتازی‏ ‏نقاشانی‏ ‏چون‏ ‏کوکوشکا،‏ ‏امیل‏ ‏نولده‏ ‏و‏ ‏کرشنر‏ ‏در‏ ‏شهر‏ ‏درسدن‏ ‏و‏ ‏با‏ ‏عنوان‏ «‏گروه‏ ‏پل‏»‏ ‏به‏ ‏وجود‏ ‏آمد‏.
‏هنرمندانجیمز‏ ‏انسور‏ ‏در‏ ‏۱۸۶۰‏در‏ ‏بلژیک‏ ‏به‏ ‏دنیا‏ ‏آمد‏ ‏و‏ ‏در‏ ‏۱۹۴۹‏ ‏در‏ ‏همان‏ ‏شهر‏ ‏درگذشت‏.
‏ادوارد‏ ‏مونک‏ ‏نروژی‏ ‏که‏ ‏پرده‏ٔ‏ ‏معروفش‏ ‏جیغ‏ ‏در‏ ‏سال‏ ‏به‏ ‏تنهایی‏ ‏مفهوم‏ ‏کامل‏ ‏شیوه‏ٔ‏ ‏اکسپرسیونیسم‏ ‏را‏ ‏در‏ ‏نظر‏ ‏بیننده‏ ‏روشن‏ ‏می‏‌‏سازد‏.
‏امیل‏ ‏نولده‏ ‏در‏ ‏۱۸۶۷‏در‏ ‏شلزویگ،ناحیه‏‌‏ای‏ ‏در‏ ‏شمال‏ ‏غربی‏ ‏آلمان‏ ‏متولد‏ ‏شد‏ ‏و‏ ‏در‏۱۹۵۶‏ ‏در‏ ‏سیبول‏ ‏درگذشت‏.
‏وی‏ ‏با‏ ‏تجسم‏ ‏بخشیدن‏ ‏به‏ ‏پندارهای‏ ‏دینی‏ ‏و‏ ‏صور‏ ‏کابوسی‏ ‏ذهن‏ ‏آشفته‏‌‏اش‏ ‏یکی‏ ‏از‏ ‏نقطه‏‌‏های‏ ‏اوج‏ ‏این‏ ‏شیوه‏ ‏را‏ ‏در‏ ‏وجود‏ ‏می‏‌‏آورد‏.‏ژرژ‏ ‏روئو‏ ‏در‏ ‏۱۸۷۱‏ ‏در‏ ‏پاریس‏ ‏متولد‏ ‏شد‏ ‏و‏ ‏۱۹۵۸‏ ‏در‏ ‏همان‏ ‏شهر‏ ‏از‏ ‏دنیا‏ ‏رفت‏.
‏وی‏ ‏در‏ ‏بیشتر‏ ‏آثارش‏ ‏الهامات‏ ‏دینی‏ ‏و‏ ‏تلخ‏ ‏کامی‏‌‏های‏ ‏خود‏ ‏را‏ ‏با‏ ‏شکلهای‏ ‏زمخت‏ ‏و‏ ‏چهره‏‌‏های‏ ‏سرد‏ ‏و‏ ‏عبوس‏ (‏که‏ ‏از‏ ‏جهاتی‏ ‏یادآور‏ ‏تصویر‏ ‏سازی‏ ‏قرون‏ ‏وسطایی‏ ‏و‏ ‏تنگ‏ ‏افتاده‏ ‏در‏ ‏فضایی‏ ‏فشرده‏‌‏اند‏)‏مجسم‏ ‏می‏‌‏سازد‏. ‏او‏ ‏همچنین‏ ‏در‏ ‏آثارش‏ ‏رنگهای‏ ‏تند‏ ‏و‏ ‏تیره‏ ‏و‏ ‏خطوط‏ ‏سیاه‏ ‏بسیار‏ ‏کلفت‏(‏همانند‏ ‏بند‏ ‏کشی‏ ‏سربی‏ ‏در‏ ‏شیشه‏‌‏های‏ ‏منقوش‏ ‏کلیساهای‏ ‏گوتیک‏) ‏به‏ ‏کار‏ ‏می‏‌‏برد‏.‏کته‏ ‏اشمیت‏ ‏کلویتز‏ ‏متولد‏ ‏کالینینگراد‏(Kaliningrad‏)‏در‏ ‏۱۸۶۷‏ ‏و‏ ‏در‏ ‏درسند‏ (Dresden‏) ‏در‏ ‏سال‏ ‏۱۹۴۵‏ ‏درگذشت‏.
‏اکسپرسیونیسم‏ ‏در‏ ‏فرانسه
3
‏در‏ ‏فرانسه‏ ‏می‏‌‏توان‏ ‏دو‏ ‏مکتب‏ ‏اکپرسیونیسم‏ ‏و‏ ‏فوویسم‏ ‏را‏ ‏از‏ ‏برخی‏ ‏جهات‏ ‏فنی‏ ‏و‏ ‏صوری‏ ‏چون،رنگ‏‌‏های‏ ‏به‏ ‏نهایت‏ ‏تند،‏ ‏شکلهای‏ ‏ساده‏ ‏شده،جزییات‏ ‏از‏ ‏قلم‏ ‏افتاده،با‏ ‏هم‏ ‏قرین‏ ‏و‏ ‏مشابه‏ ‏دانست‏. ‏ولی‏ ‏فوویست‏‌‏ها‏ ‏از‏ ‏رنگهای‏ ‏تند‏ ‏و‏ ‏خطوط‏ ‏ضخیم‏ ‏برای‏ ‏ایجاد‏ ‏نمای‏ ‏دیداری‏ ‏استفاده‏ ‏می‏‌‏کردند‏ ‏حال‏ ‏آنکه‏ ‏اکپرسیونیست‏‌‏ها‏ ‏از‏ ‏این‏ ‏خصوصیات‏ ‏برای‏ ‏بیان‏ ‏حالات‏ ‏درونی‏ ‏سود‏ ‏می‏‌‏جستند‏.
‏اکسپرسیونیسم‏ ‏در‏ ‏انگلستان
‏انگلستان‏ ‏از‏ ‏این‏ ‏نهضت‏‌‏های‏ ‏هنری‏ ‏برکناری‏ ‏ماند‏ ‏و‏ ‏تنها‏ ‏ماتیو‏ ‏اسمیث‏ ‏با‏ ‏آثار‏ ‏فوویست‏‌‏ها‏ ‏آشنایی‏ ‏یافت‏ ‏و‏ ‏به‏ ‏شیوه‏ٔ‏ ‏آنان‏ ‏رنگهای‏ ‏گرم‏ ‏و‏ ‏تابان‏ ‏بر‏ ‏پرده‏‌‏های‏ ‏خود‏ ‏نشاند‏. ‏اکسپرسیونیسم‏ ‏با‏ ‏سجیه‏ٔ‏ ‏عصیانگری‏ ‏و‏ ‏مهار‏ ‏گسیختگی‏ ‏خود‏ ‏اصولا‏ ‏از‏ ‏پسند‏ ‏خوی‏ ‏خوددار‏ ‏و‏ ‏سنت‏ ‏پرست‏ ‏انگلیسی‏‌‏ها‏ ‏به‏ ‏دور‏ ‏بود‏.
‏پیکره‏ ‏سازی
‏پیکره‏ ‏تراشی‏ ‏اکسپرسیونیستی‏ ‏به‏ ‏کارگیری‏ ‏حفره‏ ‏و‏ ‏برآمدگی،‏ ‏راست‏ ‏خطی‏ ‏و‏ ‏خمیدگی،‏ ‏برش‏ ‏و‏ ‏حجم‏ ‏آفرینی‏ ‏به‏ ‏شیوه‏ٔ‏ ‏حجم‏ ‏گری،‏ ‏اعوجاج‏ ‏بخشی‏ ‏و‏ ‏برهم‏ ‏زنی‏ ‏تناسبات‏ ‏طبیعی‏ ‏به‏ ‏شیوه‏ٔ‏ ‏اکسپرسیونیسم،‏ ‏بر‏ ‏ما‏ ‏عرضه‏ ‏می‏‌‏دارد‏. ‏زادکین‏ ‏پیکره‏ ‏تراش‏ ‏روسی‏(‏که‏ ‏در‏ ‏فرانسه‏ ‏به‏ ‏کار‏ ‏مشغول‏ ‏بود‏) ‏آثاری‏ ‏در‏ ‏این‏ ‏سبک‏ ‏از‏ ‏خود‏ ‏به‏ ‏جا‏ ‏گذارده‏‌‏است‏. ‏با‏ ‏بهره‏ ‏برداری‏ ‏از‏ ‏اصول‏ ‏و‏ ‏اسلوب‏ ‏آن‏ ‏مکتب‏ ‏متدرجا‏ ‏تمایلات‏ ‏اکسپرسیونیستی‏ ‏را‏ ‏در‏ ‏آثار‏ ‏خود‏ ‏نمایان‏ ‏ساخت،‏ ‏و‏ ‏سرانجام‏ ‏تنها‏ ‏آن‏ ‏شیوه‏ ‏را‏ ‏برای‏ ‏ابراز‏ ‏عصیان‏ ‏و‏ ‏بدبینی‏ ‏عمیق‏ ‏خود‏ ‏مناسب‏ ‏یافت‏.
‏جنگ‏‌‏های‏ ‏جهانی
‏پس‏ ‏از‏ ‏جنگ‏ ‏جهانی‏ ‏اول‏ ‏اکسپرسیونیسم‏ ‏گسترش‏ ‏و‏ ‏تنوع‏ ‏بیشتر‏ ‏یافت‏. ‏درهلند،بلژیک،دانمارک،ایتالیا‏ ‏و‏ ‏سپس‏ ‏در‏ ‏آمریکا‏ ‏شیوه‏ٔ‏ ‏نامبرده‏ ‏طبعا‏ ‏با‏ ‏پاره‏‌‏ای‏ ‏تمایلات‏ ‏و‏ ‏رنگهای‏ ‏محلی‏ ‏آمیخته‏ ‏شد‏ ‏و‏ ‏آثار‏ ‏فراوان‏ ‏و‏ ‏گوناگون‏ ‏به‏ ‏بار‏ ‏آورد‏. ‏پس‏ ‏از‏ ‏جنگ‏ ‏جهانی‏ ‏دوم‏ ‏اکسپرسیونیسم‏ ‏در‏ ‏آلمان‏ ‏و‏ ‏دانمارک‏ ‏هلند‏ ‏و‏ ‏بلژیک‏ ‏و‏ ‏فرانسه‏ ‏شکوفایی‏ ‏و‏ ‏جنبش‏ ‏تازه‏ ‏یافت،‏ ‏و‏ ‏از‏ ‏۱۹۴۸‏ ‏به‏ ‏بعد‏ ‏اکسپرسیونیسم‏ ‏با‏ ‏هنر‏ ‏انتزاعی‏ ‏در‏ ‏آمیخت‏ ‏و‏ ‏تحولی‏ ‏عمده‏ ‏به‏ ‏وجود‏ ‏آورد‏ ‏که‏ ‏مرکز‏ ‏باروری‏ ‏آن‏ ‏این‏ ‏بار‏ ‏به‏ ‏نیویورک‏ ‏انتقال‏ ‏یافت‏.
4
‏اکپرسیونیسم‏ ‏انتزاعی
‏هیجان‏‌‏نمایی‏ ‏انتزاعی‏ ‏یا‏ ‏اکسپرسیونیسم‏ ‏انتزاعی‏ ‏شیوه‏‌‏ای‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏در‏ ‏سال‏ ‏۱۹۱۲‏ ‏از‏ ‏اکسپرسیونیسم‏ ‏و‏ ‏با‏ ‏انتشار‏ ‏مجله‏ٔ‏ ‏سوارکار‏ ‏آبی‏ ‏ایجاد‏ ‏شد‏. ‏پیشوایان‏ ‏این‏ ‏مکتب‏ ‏واسیلی‏ ‏کاندینسکی،پل‏ ‏کله‏ ‏وفرانتس‏ ‏مارک‏ ‏در‏ ‏مونیخ‏ ‏بودند‏.
‏پیشینه
‏در‏ ‏واقع‏ ‏این‏ ‏سبک‏ ‏نتیجه‏ٔ‏ ‏بر‏ ‏خورد‏ ‏طیف‏‌‏های‏ ‏مختلف‏ ‏هنرمندان‏ ‏مهاجر‏(‏به‏ ‏دلیل‏ ‏جنگ‏ ‏در‏ ‏اروپا‏) ‏و‏ ‏بومی‏ ‏در‏ ‏نیویورک‏ ‏بود‏.
‏این‏ ‏جنبش‏ ‏در‏ ‏واقع‏ ‏یک‏ ‏سبک‏ ‏آمریکایی‏ ‏است‏ ‏که‏ ‏موجب‏ ‏پیشتازی‏ ‏نیویورک‏ ‏از‏ ‏پاریس‏ ‏به‏ ‏عنوان‏ ‏مرکز‏ ‏هنر‏ ‏جهانی‏ ‏شد‏. ‏این‏ ‏هنرمندان‏ ‏بیش‏ ‏از‏ ‏آنکه‏ ‏مصلحان‏ ‏انقلابی‏ ‏باشند،آرمانگرایانی‏ ‏بودند‏ ‏که،بیش‏ ‏از‏ ‏جهان‏ ‏ملموس‏ ‏خویش،دغدغه‏ٔ‏ ‏مفاهیم‏ ‏کلی‏ ‏را‏ ‏داشتند‏.
‏هنرمندان
‏ ‏نقشی‏ ‏بر‏ ‏زمینه‏ ‏سرخ‏ ‏هندی‏ (‏۱۹۵۰‏ ‏میلادی‏) ‏اثر‏ ‏جکسون‏ ‏پولاک‏ (‏۱۹۱۲ – ۱۹۵۶‏ ‏میلادی‏)‏،‏ ‏گنجینه‏ ‏موزه‏ ‏هنرهای‏ ‏معاصر‏ ‏تهران
‏شاخص‏ ‏ترین‏ ‏آثار‏ ‏هنری‏ ‏در‏ ‏سبک‏ ‏را‏ ‏می‏‌‏توان‏ ‏به‏ ‏افرادی‏ ‏چون‏:‏هانری‏ ‏ماتیس،جکسون‏ ‏پولاک،مارک‏ ‏توبی،آرشیل‏ ‏گورکی،ویلهم‏ ‏دکونیگ‏ ‏و‏ ‏مارک‏ ‏روتکو‏ ‏نسبت‏ ‏داد‏.
‏ماتیس،پولاک‏ ‏و‏ ‏روتکو‏ ‏شاخص‏ ‏ترین‏ ‏آثار‏ ‏در‏ ‏این‏ ‏سبک‏ ‏را‏ ‏آفریدند‏.